عناوین

درس اخلاق حوزه علمیه امام خمینی(ره)-جلسه ۱۶۶

Share on print
چاپ
Share on email
ارسال

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏»[۱].

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».

مقدّمه

روزهای آسمانی را تبریک عرض می‌کنم، روزهای تجلّیِ نور خدا و هدایت الهی برای همه‌ی نسل‌ها را به برکت حادثه‌ی عظیم غدیر خم.

«ذِکْرُ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ»،[۲] «حُبُّ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ»،[۳] «اَلنَّظَرُ إِلَى وَجْهِ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ».[۴]

عنوانِ «امیرالمؤمنین» جعلِ الهی دارد

در حدیث دارد که وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم با جبرئیل مأنوس بودند، جبرئیل به محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم تشرّف داشت ولی ممثل بود، «فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِیًّا»[۵] که در مورد ملک برای حضرت مریم سلام الله علیها است، ملک با عالم مُلک که ارتباط برقرار می‌کند صورت پیدا می‌کند، ما تصوّری از صورت مَلَکی نداریم، چون خودمان محدود به عالم صورت و عالم ماده هستیم، برای چیزهایی که نه صورت دارند و نه ماده، تصوّر نداریم، خود تصوّر حدود را برای انسان تداعی می‌کند.

ملائکه صورت واقعی‌شان را… وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم از جبرئیل خواست که می‌خواهم خودت را ببینم، او هم گفت: اینجا ظرفیت ندارد که من خودم را نشان بدهم. حضرت در منا فرمودند: می‌خواهم خودت را ببینم، عرض کرد منا هم نمی‌گنجد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در عرفات خواستند و او هم خودش را نشان داد.

وجود مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند من دیدم تمام عوالم جبرئیل بود، هر کجا که در آسمان‌ها و زمین منظر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم بود که چشم عالم‌بین داشتند، جبرئیل محیط بود، بر همه‌ی عوالم محیط بود، چنین عظمتی در جبرئیل هست و معمولاً در محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم بصورت یک جوان صحابی زیبایی به نام «دهی کلبی» ممثل می‌شد.

نقل شد که امیرالمؤمنین صلوات الله علیه از کنارشان عبور کردند ولی سلامی از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه شنیده نشد، جبرئیل عرضه داشت: امیرالمؤمنین صلوات الله علیه از کنار ما رد شدند و سلام نکردند، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: هیچ وقت علی را بعنوان «امیرالمؤمنین» نزد من مطرح نمی‌کردی، اما الآن گفتی علی امیرالمؤمنین. عرض کرد: خدا فرمود که من بگویم علی امیرالمؤمنین.

امیرالمؤمنین بودنِ وجود مقدّس امیرالمؤمنین صلوات الله علیه جعل الهی دارد، بنابراین از عناوین اعتباریه نیست.

امروز کسی رئیس می‌شود، مدیرکل می‌شود، رئیس جمهور می‌شود، وزیر می‌شود، این‌ها عناوین اعتباریه است، یک قرارداد است، موقت هم هست، قابل زوال هم هست، حتّی اجتهاد مجتهد قابل زوال است، «وَمِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْ لَا یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا»،[۶] انسان وقتی به دنیا می‌آید هیچ چیزی نمی‌داند، وقتی به کبر سن هم می‌رسد آهسته آهسته پاک می‌شود، ذهن آدم معلومات خود را از دست می‌دهد، «وَمِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْ لَا یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا».

چیزهایی که قابل زوال است، این‌ها قابل اعتماد و تکیه هم نیست، ولی امامت جعل الهی است، لذا امامت مرگ و زوال ندارد، نبوّت، رسالت، این‌ها اعیانِ ثابته هستند، امور اعتباری نیست که یک روز باشد و یک روز نباشد، این‌هایی که خدای متعال به نبوّت و رسالت مفتخر کرد، این‌ها حقیقت وجودی‌شان آن است، لذا همیشه همان هستند، نبوّت و رسالت و امامت با مرگ نمی‌میرد.

این عبارت که امیرالمؤمنین است هم از این قبیل است، مانند امامت و ولایتِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است و مرگ ندارد.

وجود مقدّس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را دیدند و فرمودند: یا امیرالمؤمنین! دیروز از کنار ما رد شدی و سلامی از شما شنیده نشد، حضرت فرمودند: من دیدم که شما با دهی کلبی خلوت کرده‌اید، نخواستم کلام شما را قطع کنم.

سلام به نمازگزار مکروه است، خلوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هم حکم نماز را دارد، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه رعایتِ آن را کردند، عرضه داشتند: یا رسول الله! هیچ وقت شما من را «امیرالمؤمنین» خطاب نمی‌کردید اما حالا «امیرالمؤمنین» می‌گویید.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: جبرئیل آمد و از جانب خدای متعال خبر داده است که شما «امیرالمؤمنین» هستید و خدای متعال شما را «امیرالمؤمنین» قرار داده است.

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه عرضه داشتند: یا رسول الله! آیا با حیات شما من «امیرالمؤمنین» هستیم؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «یَا عَلِیُّ أَنْتَ أَمِیرُ مَنْ مَضَى، وَ أَمِیرُ مَنْ بَقِیَ، لاَ أَمِیرَ قَبْلَکَ وَ لاَ أَمِیرَ بَعْدَکَ، وَ لاَ یَجُوزُ أَنْ یُسَمَّى بِهَذَا اَلاِسْمِ مَنْ لَمْ یُسَمِّهِ اَللَّهُ بِهِ»،[۷] امارت تو جلوه‌ی حاکمیّت خدای متعال است علی الاطلاق. برای آسمانی‌ها امیر هستی، برای زمینیان امیر هستی، برای گذشتگان امیری، برای آیندگان هم امیری.

تجلّیِ امارتِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه در قیامت

لذا روز قیامت این امارت تجلّی پیدا می‌کند، فرمود: «آدَمُ وَ مَنْ دُونَهُ تَحْتَ لِوَائِی یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ»،[۸] آدم و مادون آدم، همه در روز قیامت زیر لواء من هستند، ولی لواء پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به دست امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است. لواء حمد است، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه مقام محمود دارند، محمود علی الاطلاق روز قیامت هستند، همه‌ی خلایق میهمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هستند، و این لواء حمد که جلوه‌ی محمودیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است به دست مولا امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه است.

معرفت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه واجب است، عقلاً و شرعاً و شهوداً واجب است.

عقلاً واجب است برای اینکه طفره محال است، عالم عالمِ علل و اسباب است و خدای متعال «أَبَى اَللَّهُ أَنْ یُجْرِیَ اَلْأَشْیَاءَ إِلاَّ بِأَسْبَابٍ»،[۹] خدای متعال به هر کسی هر چیزی داده است، یدالله امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، با این دست داده است، از هر کسی هم هر چیزی بگیرد باز هم یدالله امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، کارنامه‌های ما به دست امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌رسد، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به دادگاه عدل الهی تقدیم می‌کنند و همه‌ی خیرات و فیوضات از جانب خدای متعال بدست امیرالمؤمنین صلوات الله علیه توزیع می‌شود. هم در این عالم و هم در آن عالم که امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قسیم النّار و الجنّه هستند، همه‌ی بهشتی‌ها جواز بهشتشان را از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌گیرند و همه‌ی جهنّمی‌ها را هم امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به جهنّم دستورِ اخذ می‌دهند. آن کسی است که بهشتی است می‌گوید این سهم من است، آن کسی که جهنّمی است به جهنّم می‌گوید این سهم شماست.

جهنّم مأمورِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، بهشت هم سفره‌ی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، و اینکه در روایت آمده است که کوبه‌ی درب بهشت از زمرّدی است که بر صفحه‌ی طلائیِ درب بهشت نصب است… درهای بهشت باز است، «جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَهً لَهُمُ الْأَبْوَابُ»،[۱۰] با اینکه در باز است ولی ادب اقتضاء می‌کند که انسان اجازه بگیرد، این جزو تشریفات است، بهشتی‌ها سرزده وارد نمی‌شوند، در می‌زنند و وارد می‌شوند، به ما هم گفته‌اند که بدون مراجعه به در حقِ ورود به هیچ کجا را ندارید، «وَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا»،[۱۱] باب الله امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و ائمه اطهار علیهم السلام هستند، بدونِ اینکه انسان در بزند و اذن برای او حاصل بشود حقِ ورود به بارگاه خدا را ندارد، لذا کسی که ولایت ندارد مأذون به ورود نیست، چه نماز بخواند، چه گناه کند، تفاوتی ندارد، نماز او گناه است، چون پشت به قبله است، نماز پشت به قبله مسخره است، ثواب ندارد، گناه است، ولایت قبله است، شرط قبولی تمام اعمال ما این است که بدست امیرالمؤمنین صلوات الله علیه سپرده بشود و امیرالمؤمنین صلوات الله علیه تکمیل کنند و امضاء کنند و بهشتی‌ها دربِ بازِ بهشت را می‌زنند و اجازه می‌گیرند، هر کوبه‌ای که به درب بهشت زده می‌شود نوای «یا علی» از او شنیده می‌شود.

مرحوم علامه بزرگوار صاحب تفسیر شریف المیزان اینطور توجیه می‌کنند، می‌فرمایند رمز اینکه کوبه‌ی درب بهشت نوای «یا علی» دارد برای این است که نوعاً کسی که در می‌زند صاحبخانه را صدا می‌زند، معلوم می‌شود که این خانه ضیافت الهی برای امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است و همه‌ی بهشتی‌ها از انبیاء و اوصیای انبیاء و اولیاء و مقرّبین، همه میهمان امیرالمؤمنین صلوات الله علیه هستند، و هر کسی می‌خواهد وارد شود امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را صدا می‌زند و «نادِ عَلیاً مَظهَرَالعَجائِب تَجِدهُ عَوَناً لَکَ فِی النَوّائِب کُلَّ هَمٍ وَغَمًّ سَیَنجَلی بِعَظَمَتِکَ یا اللهُ بِنُبُوَّتِکَ یا مُحَمَّدَ بِوَلایَتِکَ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ».

شئون «امام» در دیدگاه علامه طباطبایی اعلی الله مقامه الشّریف

مرحوم حضرت علامه طباطبایی اعلی الله مقامه الشّریف صاحب مقامات عالیه‌ی عرفانی و شهودی و دریافت‌های وجوی، فیلسوف به معنای واقعی کلمه، فقیه، مفسر، ریاضی‌دان بزرگ، عبد صالح خدا، علامه طباطبایی اعلی الله مقامه الشّریف به اندازه‌ی یک سر سوزن بروز و ظهور نفسی نداشتند، هیچ.

ای کاش این‌ها را دیده بودید، ایشان عبور می‌کردند، حالت خاصّی هم داشت، اگر کسی ایشان را می‌دید احساس می‌کرد که حال عادی ندارد و محو است، بچه‌های محله او را مسخره می‌کردند، یک آقایی وقتی می‌بیند چنین شخصیتی را مسخره می‌کنند نهیب زده بود و این بچه‌ها را دور کرده بود، آقای طباطبایی ایستاده بودند و به عصا تکیه می‌کردند و با این آقا حال و احوالی کرده بودند و گفته بودند که این‌ها به شما کار داشتند یا به من؟ عرض کرد: به شما! گفته بود: چرا خوشی این‌ها را بهم زدید؟ چکار داشتید؟

انسان باید چقدر بزرگ باشد!

ایشان خوش بودند که بچه‌ها با مسخره کردنِ او خوش هستند، و نهی کرده بودند از اینکه به بچه‌های مردم متعرّض نشوید.

آقای طباطبایی رضوان الله تعالی علیه چنین شخصیتی بودند.

ایشان برای امام سه شأن معرّفی می‌کنند، یکی از شئون امامت تبیین قرآن کریم است، چون قرآن کریم مبیّن می‌خواهد، بر طبق صریح خود قرآن کریم معلّم می‌خواهد، «یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ»،[۱۲] معلم اول پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هستند و معلم ثانی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه هستند.

قرآن کریم بطونی دارد، قرآن کریم همه‌ی نیازهای بشر را تا دامنه قیامت پاسخگوست، و متخصصی که می‌تواند نیاز هر زمانی را برخورد کند و پاسخ آن را از قرآن کریم دربیاورد، این کار کارِ امام است، علاوه بر مسئله نیاز بشر از دیدگاه قرآن کریم که آیات «یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ» دارد، علاوه بر آن حدیث ثقلین این را می‌گوید، «لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّى یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ»،[۱۳] قرآن کریم هرگز از عترت، که در رأس آن امیرالمؤمنین صلوات الله علیه هستند، جدا نمی‌شوند. امکان ندارد قرآنِ منهای امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قرآن باشد و علیِ منهای قرآن علی باشد، «لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّى یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ».

مرحوم آقای بهجت از معیّت را درک می‌کردند، لمس می‌کردند، لذا وقتی تلاوت قرآن کریم می‌کردند گویا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه با او صحبت می‌کنند، او با آن شهود باطنی این معیّت قرآن و عترت را می‌یافت.

نکته دوم مسئله خلافت الهی است، «إِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِکَهِ»،[۱۴] ملائکه از آن جهت که مدبّرات امر هستند، همه‌ی خلائق شرعاً ملزم هستند، تشریعاً ملزم هستند که در مقابل خلیفه خدا منقاد باشند، حکومت و مدیریت عالم با امام است، این شأنِ دومی که «إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَهً»، نماینده خداست، مظهر ربوبیّت حق است و اداره عالم با دست او تنظیم می‌شود.

فلسفه شب قدر هم همین است، امام برنامه‌ی یک ساله را ابلاغ می‌کنند.

نکته‌ی سوم که نکته‌ی اخلاقی و عرفانی و مراقبه و پرهیز از غفلت است این است که «تربیت نفوس» به امام سپرده شده است، یکی از شئون پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم علاوه بر معلّمی «مزکّی» بودند، «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا».[۱۵]

این تزکیه نفوس علی الاطلاق با امام است، لذا ریاضت‌ها و عبادت‌ها و استغفار سحرها در ارتباط با امام اثر خودش را می‌دهد، بدون ارتباط با ولایت مطلقه امام معصوم علیه الصلاه و السلام، این بذر نمی‌روید، آبیاری نمی‌شود، رشد نمی‌کند، این آب ولایت است که بذر عمل ما را رشد می‌دهد، لذا عرفان، شهود، شهودِ حقیقت در مراتب معنوی بدون امام امکان ندارد.

اهمیّتِ ولایت

«أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها»، این علم همان نور است، علی بابِ نور است، علی باب الله است، علی باب طهارت و قداستِ باطنِ انسان‌هاست، رمز این امر هم این است که تا زمانی که انسان دور خودش می‌چرخد عبادتش هم خودپرستی است، خیلی‌ها در عبادت بُت شدند، مانند بلعم باعور، مانند خود شیطان، ده هزار سال در ردیف ملائکه عبادت کرده است، خستگی ناپذیر بود، شب و روز نداشت، ولی جنس او با مغناطیس عرش تناسبی نداشت. وقتی ولایت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه در وجود آدم جلوه کرد ملائکه مجذوب شدند، سجده کردند یعنی پیوستند، ملائکه در مدار جاذبه خورشید ولایت قرار گرفتند و مسیر خودشان را طی کردند، ولی شیطان در مدار قرار نگرفت، وقتی در مدار قرار نگیرد پرت می‌شود، خدای متعال هم او را بعنوان ملعون مطرح کرد.

بنابراین کسی که ولایت ندارد مرحوم نیست، مجذوب نیست، امکان تزکیه در وجود او نیست، و او از سعادت ابد محروم است و شقاوت ابد نصیب اوست.

«قَسِیمَ اَلْجَنَّهِ وَ اَلنَّارِ»

این است که فرمود «حُبُّ عَلِیٍّ إِیمَانٌ وَ بُغْضُهُ کُفْرٌ»،[۱۶] حبّ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه ایمان است و بغضِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کفر است، این یک توجیهی دارد که حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیّه و الثّناء فرمودند.

مأمون از حضرت رضا علیه السلام پرسید که اینکه روایت نقل می‌کنید «علی قسیم الجنّه و النار است»، چطور می‌شود که علی قسیم الجنّه و النار باشد؟

حضرت فرمودند: آباء تو از ابن عباس و او از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم نقل کرده است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «حُبُّ عَلِیٍّ إِیمَانٌ وَ بُغْضُهُ کُفر»،[۱۷] پس هر کسی که محبّ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است بهشتی است و هر کسی مبغض امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است جهنّمی است، این «قَسِیمَ اَلْجَنَّهِ وَ اَلنَّارِ» است.

«اباصلت هروی» می‌گوید که من از مجلس مأمون بیرون آمدم و در محضر حضرت رضا علیه السلام بودم، عرض کردم: آقا! چه جواب زیبایی به مأمون دادید!

حضرت فرمودند: آن پاسخ را برای مأمون گفتم، آن پاسخ در حد او بود، ولی روز قیامت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کنار جهنّم می‌ایستند و به جهنّم می‌گویند این شخص سهم توست.

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه هم قائد اهل جنّت است و هم سائق اهل نار است. امیرالمؤمنین صلوات الله علیه جهنّمی‌ها را به جهنّم می‌اندازند، بهشتی‌ها را هم امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قیادت می‌کنند، به دنبال امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌روند و به بهشت می‌رسند.

بنابراین در مقام تکوین، این فطرت است، این جبلّت است، این سنخیّت است، اگر قابلیت باشد جذب وجود امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌شود که حقیقتِ بهشت جلوه‌ی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، بهشت که غایتِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نیست، بهشت سفره‌ی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، بهشت خانه‌ی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، بهشت معماری امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بهشت را ساخته است.

درسی از حکمت ۴۵ نهج البلاغه

آن کسی که فطرت و جبلّت و خمیره‌ی او ولایت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را دارد جذب می‌شود و این جذب تکوینی است که او را بهشتی می‌کند و نمی‌تواند به دنبال امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نرود.

این چیزی هم که در نهج البلاغه آمده است، فرمود: «لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی»،[۱۸] اگر بینی مؤمن را با این شمشیرم ببرم، که او بغض من را در دل داشته باشد و با من دشمن بشود با من دشمن نمی‌شود.

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌خواهند بفرمایند که اگر خودم مؤمن را قطعه قطعه کنم او از من جدا نمی‌شود، این تکوین است، این جذبه است، این مغناطیس وجود امیرالمؤمنین صلوات الله علیه دلِ او را گرفته است.

از آن طرف «وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی»، اگر همه‌ی دنیا را به منافق بدهم که او من را دوست بدارد، او مرا دوست نخواهد داشت.

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه خیلی به ابن ملجم ملعون احسان و عنایت کرده بودند ولی آن ملعون قاتلِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه شد.

هر کجا جذبه باشد نشانه‌ی سنخیت و طهارتِ مولد است و طهارتِ طینت است و طهارت نفس است، هر کجا بغضِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه باشد نشانه‌ی خبث طینت است، نشانه‌ی عدم سنخیت با نوریان است.

لذا مسئله‌ی امامت، علاوه بر بُعدِ تبیینِ احکام، پاسداری از مرزهای دین، پیشگیری از تحریف، صیانت از هویت آسمانی قرآن کریم و تعلیم و تبیین او، و علاوه بر شأن خلیفه اللهی که حکومت برای امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و ائمه علیهم السلام است و برای همه‌ی بشر تشریعاً اطاعت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و ائمه اطهار علیهم السلام فرض است، آن بُعدِ تربیتی که تزکیه است، و حقیقتِ تزکیه آن جذبه است، آن جذبه هم سنخیت می‌خواهد.

دعا

خدایا! تو را به حق امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، تو را به اول قربانیِ غدیرِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و حضرت محسن علیه السلام قسم می‌دهیم فرج امام زمان ارواحنا فداه را در زمان ما قرار بده.

خدایا! به ما سنخیت بودنِ با امام زمان ارواحنا فداه را عنایت بفرما و اگر عنایت کردی از ما نگیر.

خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام قسم می‌دهیم سایه پربرکت سکّاندار کشتی انقلاب، فرزند شایسته امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، پرچمدار نهضت، رهبر عزیزمان را با صحت و عزّت و کفایت و کرامت تا ظهور و کنار حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف مستدام بدار.

خدایا! این طلبه‌های ما را افسران مجذوب امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قرار بده.

خدایا! این طلبه‌های ما را پرچمدار عشق به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قرار بده.

خدایا! همه‌ی ما را فِلِشِ ولایت قرار بده.

خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام قسم می‌دهیم جوان‌های ما را در ابعاد معنوی و اخلاقی، در زندگی پاکیزه دنیوی به ساحل آرامش و امن برسان.

خدایا! عموم مریض‌ها، مریض‌های مورد نظر را شفای عاجل و کامل عنایت بفرما.

خدایا! توفیق شکر نعمت ولایت علوی و شکر نعمت سلامتی و طلبگی و توفیقات تحصیلی و تهذیبی و تعبّدی که به ما عنایت فرموده‌ای را از خزائن کَرَمَت به ما عنایت بفرما.

خدایا! خیر و برکت خودت را بر معیشت مردم نازل بفرما.

خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام قسم می‌دهیم کانون‌های نفاق را منهدم بفرما.

خدایا! دست نفوذ و خیانت را قطع بفرما.

خدایا! دولت ما را در رفع مشکلات کشور یاری بفرما.

خدایا! بین ملّت و دولت، بین ملّت و نظام جدایی مخواه.

خدایا! بین ما و امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و اولاد امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و امام زمان ارواحنا فداه جدایی مخواه.

خدایا! آنچه خواستیم و نخواستیم، خیر دین و دنیای ما هست به ما روزی بفرما.

غفرالله لنا و لکم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.

[۱] سوره مبارکه یوسف، آیه ۱۰۸ (قُلْ هَٰذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِیرَهٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِی ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ)

[۲] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام ، جلد ۹۱ ، صفحه ۶۹ (اَلصَّدُوقُ عَنِ اِبْنِ اَلْمُتَوَکِّلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ اَلْکُوفِیِّ عَنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَنْ عَمِّهِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ زَیْدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ سَالِمِ بْنِ دِینَارٍ عَنِ اِبْنِ طَرِیفٍ عَنِ اِبْنِ نُبَاتَهَ قَالَ سَمِعْتُ اِبْنَ عَبَّاسٍ یَقُولُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : ذِکْرُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَادَهٌ وَ ذِکْرِی عِبَادَهٌ وَ ذِکْرُ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ وَ ذِکْرُ اَلْأَئِمَّهِ مِنْ وُلْدِهِ عِبَادَهٌ اَلْخَبَرَ .)

[۳] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام ، جلد ۳۹ ، صفحه ۲۷۹ (مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ شَهْرَیَارَ عَنْ جَعْفَرٍ اَلدُّورْیَسْتِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عُبْدُونٍ عَنْ أَبِی اَلْمُفَضَّلِ اَلشَّیْبَانِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلْحُسَیْنِ اَلْأَنْبَارِیِّ قَالَ: قَدِمَ أَبُو نُعَیْمٍ اَلْفَضْلُ بْنُ دُکَیْنٍ بَغْدَادَ فَنَزَلَ اَلرُّمَیْلَهَ وَ هِیَ مَحَلَّهٌ بِهَا فَاجْتَمَعَ إِلَیْهِ أَصْحَابُ اَلْحَدِیثِ وَ نَصَبُوا لَهُ کُرْسِیّاً صَعِدَ عَلَیْهِ وَ أَخَذَ یَعِظُ اَلنَّاسَ وَ یُذَکِّرُهُمْ وَ یَرْوِی لَهُمْ اَلْأَحَادِیثَ وَ کَانَتْ أَیَّاماً صَعْبَهً فِی اَلتَّقِیَّهِ فَقَامَ رَجُلٌ مِنْ آخِرِ اَلْمَجْلِسِ وَ قَالَ لَهُ یَا أَبَا نُعَیْمٍ أَ تَتَشَیَّعُ قَالَ فَکَرِهَ اَلشَّیْخُ مَقَالَتَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْهُ وَ تَمَثَّلَ بِهَذَیْنِ اَلْبَیْتَیْنِ وَ مَا زَالَ بِی حُبِّیکِ حَتَّى کَأَنَّنِی بِرَدِّ جَوَابِ اَلسَّائِلِی عَنْکِ أَعْجَمُ لِأَسْلَمَ مِنْ قَوْلِ اَلْوُشَاهِ وَ تَسْلَمِی سَلِمْتُ وَ هَلْ حَیٌّ مِنَ اَلنَّاسِ یَسْلَمُ قَالَ فَلَمْ یَفْطُنِ اَلرَّجُلُ بِمُرَادِهِ وَ عَادَ إِلَى اَلسُّؤَالِ وَ قَالَ یَا أَبَا نُعَیْمٍ أَ تَتَشَیَّعُ فَقَالَ یَا هَذَا کَیْفَ بُلِیتُ بِکَ وَ أَیُّ رِیحٍ هَبَّتْ بِکَ إِلَیَّ نَعَمْ سَمِعْتُ اَلْحَسَنَ بْنَ صَالِحِ بْنِ حَیٍّ یَقُولُ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ یَقُولُ حُبُّ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ وَ خَیْرُ اَلْعِبَادَهِ مَا کُتِمَتْ .)

[۴] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام ، جلد ۳۸ ، صفحه ۲۰۰ (وَ عَنْهُ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَصْفَهَانِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمَّادٍ اَلظَّهْرَانِیِّ عَنْ عَبْدِ اَلرَّزَّاقِ عَنْ مَعْمَرٍ عَنِ اَلزُّهْرِیِّ عَنْ عُرْوَهَ عَنْ عَائِشَهَ قَالَتْ: رَأَیْتُ أَبَا بَکْرٍ یُکْثِرُ اَلنَّظَرَ إِلَى وَجْهِ عَلِیٍّ فَقُلْتُ یَا أَبَتِ أَرَاکَ تُکْثِرُ اَلنَّظَرَ إِلَى وَجْهِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ یَا بُنَیَّهِ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَقُولُ اَلنَّظَرُ إِلَى وَجْهِ عَلِیٍّ عِبَادَهٌ . وَ عَنْهُ عَنْ عَبْدِ اَلْوَاحِدِ بْنِ عَلِیٍّ اَلْبَزَّازِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلْحُسَیْنِ عَنْ عَبْدِ اَلرَّزَّاقِ : مِثْلَهُ. وَ عَنْهُ عَنْ أَبِی اَلْبَرَکَاتِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ اَلْوَاسِطِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّیْدَلاَنِیِّ یَرْفَعُهُ إِلَى عِمْرَانَ بْنِ اَلْحُصَیْنِ عَنْهُ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : مِثْلَهُ.)

[۵] سوره مبارکه مریم، آیه ۱۷ (فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَیْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِیًّا)

[۶] سوره مبارکه نحل، آیه ۷۰ (وَاللَّهُ خَلَقَکُمْ ثُمَّ یَتَوَفَّاکُمْ ۚ وَمِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْ لَا یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ قَدِیرٌ)

[۷] إثبات الهداه بالنصوص و المعجزات ، جلد ۳ ، صفحه ۲۵۴ (وَ بِإِسْنَادِهِ عَنِ اَلنَّبِیِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ : أَنَّهُ قَالَ لِأَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : یَا عَلِیُّ أَنْتَ أَمِیرُ مَنْ مَضَى، وَ أَمِیرُ مَنْ بَقِیَ، لاَ أَمِیرَ قَبْلَکَ وَ لاَ أَمِیرَ بَعْدَکَ، وَ لاَ یَجُوزُ أَنْ یُسَمَّى بِهَذَا اَلاِسْمِ مَنْ لَمْ یُسَمِّهِ اَللَّهُ بِهِ .)

[۸] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام ، جلد ۳۹ ، صفحه ۲۱۳ (اَلْمُنْتَهَى فِی اَلْکَمَالِ عَنِ اِبْنِ طَبَاطَبَا قَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : آدَمُ وَ مَنْ دُونَهُ تَحْتَ لِوَائِی یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ فَإِذَا حَکَمَ اَللَّهُ بَیْنَ اَلْعِبَادِ أَخَذَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ اَللِّوَاءَ وَ هُوَ عَلَى نَاقَهٍ مِنْ نُوقِ اَلْجَنَّهِ یُنَادِی لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ وَ اَلْخَلْقُ تَحْتَ اَللِّوَاءِ إِلَى أَنْ یَدْخُلُوا اَلْجَنَّهَ .)

[۹] الفصول المهمه فی أصول الأئمه (تکمله الوسائل) ، جلد ۱ ، صفحه ۴۸۶ (وَ عَنْهُمْ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ صَغِیرٍ ، عَمَّنْ حَدَّثَهُ ، عَنْ رِبْعِیِّ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: أَبَى اَللَّهُ أَنْ یُجْرِیَ اَلْأَشْیَاءَ إِلاَّ بِأَسْبَابٍ فَجَعَلَ لِکُلِّ شَیْءٍ سَبَباً، وَ جَعَلَ لِکُلِّ سَبَبٍ شَرْحاً، وَ جَعَلَ لِکُلِّ شَرْحٍ عِلْماً، وَ جَعَلَ لِکُلِّ عِلْمٍ بَاباً نَاطِقاً، عَرَفَهُ مَنْ عَرَفَهُ وَ جَهِلَهُ مَنْ جَهِلَهُ، ذَاکَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ نَحْنُ .)

[۱۰] سوره مبارکه ص، آیه ۵۰

[۱۱] سوره مبارکه بقره، آیه ۱۸۹ (یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْأَهِلَّهِ ۖ قُلْ هِیَ مَوَاقِیتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ ۗ وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَٰکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ)

[۱۲] سوره مبارکه جمعه، آیه ۲ (هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ)

[۱۳] «إِنِّی تَارِک فِیکمُ الثَّقَلَینِ مَا إِنْ تَمَسَّکتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا کتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّى یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ فَانْظُرُوا کیفَ تَخْلُفُونِّی فِیهِمَا أَلَا هذا عَذْبٌ فُراتٌ فَاشْرَبُوا وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ فَاجْتَنِبُوا»

[۱۴] سوره مبارکه بقره، آیه ۳۰ (وَإِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلَائِکَهِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَهً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِیهَا مَنْ یُفْسِدُ فِیهَا وَیَسْفِکُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَنُقَدِّسُ لَکَ ۖ قَالَ إِنِّی أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ)

[۱۵] سوره مبارکه شمس، آیه ۹

[۱۶] الخصال ، جلد ۲ ، صفحه ۴۹۶ (حَدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلْمُؤَدِّبُ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلِیٍّ اَلْأَصْبَهَانِیُّ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلثَّقَفِیِّ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ عُبَیْدِ اَللَّهِ بْنِ مُوسَى اَلْعَبْسِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ اَلسُّلَمِیِّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَقِیلٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَنْصَارِیِّ قَالَ: لَقَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَقُولُ فِی عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ خِصَالاً لَوْ کَانَتْ وَاحِدَهٌ مِنْهَا فِی جَمِیعِ اَلنَّاسِ لاَکْتَفَوْا بِهَا فَضْلاً قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَنْ کُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاَهُ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلِیٌّ مِنِّی کَهَارُونَ مِنْ مُوسَى وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلِیٌّ مِنِّی وَ أَنَا مِنْهُ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلِیٌّ مِنِّی کَنَفْسِی طَاعَتُهُ طَاعَتِی وَ مَعْصِیَتُهُ مَعْصِیَتِی وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَرْبُ عَلِیٍّ حَرْبُ اَللَّهِ وَ سِلْمُ عَلِیٍّ سِلْمُ اَللَّهِ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَلِیُّ عَلِیٍّ وَلِیُّ اَللَّهِ وَ عَدُوُّ عَلِیٍّ عَدُوُّ اَللَّهِ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلِیٌّ حُجَّهُ اَللَّهِ وَ خَلِیفَتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حُبُّ عَلِیٍّ إِیمَانٌ وَ بُغْضُهُ کُفْرٌ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حِزْبُ عَلِیٍّ حِزْبُ اَللَّهِ وَ حِزْبُ أَعْدَائِهِ حِزْبُ اَلشَّیْطَانِ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلِیٌّ مَعَ اَلْحَقِّ وَ اَلْحَقُّ مَعَهُ لاَ یَفْتَرِقَانِ حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ اَلْحَوْضَ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَلِیٌّ قَسِیمُ اَلْجَنَّهِ وَ اَلنَّارِ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَنْ فَارَقَ عَلِیّاً فَقَدْ فَارَقَنِی وَ مَنْ فَارَقَنِی فَقَدْ فَارَقَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ شِیعَهُ عَلِیٍّ هُمُ اَلْفَائِزُونَ یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ .)

[۱۷] عیون أخبار الرضا علیه السلام ، جلد ۲ ، صفحه۱۲۱ ( حَدَّثَنَا عَبْدُ اَلْوَاحِدِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عُبْدُوسٍ اَلنَّیْسَابُورِیُّ اَلْعَطَّارُ رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُ بِنَیْسَابُورَ فِی شَعْبَانَ سَنَهَ اِثْنَتَیْنِ وَ خَمْسِینَ وَ ثَلاَثِمِائَهٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قُتَیْبَهَ اَلنَّیْسَابُورِیُّ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ قَالَ: سَأَلَ اَلْمَأْمُونُ عَلِیَّ بْنَ مُوسَى اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَنْ یَکْتُبَ لَهُ مَحْضَ اَلْإِسْلاَمِ عَلَى سَبِیلِ اَلْإِیجَازِ وَ اَلاِخْتِصَارِ فَکَتَبَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ لَهُ أَنَّ مَحْضَ اَلْإِسْلاَمِ شَهَادَهُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً فَرْداً صَمَداً قَیُّوماً سَمِیعاً بَصِیراً قَدِیراً قَدِیماً قَائِماً بَاقِیاً عَالِماً لاَ یَجْهَلُ قَادِراً لاَ یَعْجِزُ غَنِیّاً لاَ یَحْتَاجُ عَدْلاً لاَ یَجُورُ وَ أَنَّهُ خٰالِقُ کُلِّ شَیْءٍ  وَ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ  لاَ شِبْهَ لَهُ وَ لاَ ضِدَّ لَهُ وَ لاَ نِدَّ لَهُ وَ لاَ کُفْءَ لَهُ وَ أَنَّهُ اَلْمَقْصُودُ بِالْعِبَادَهِ وَ اَلدُّعَاءِ وَ اَلرَّغْبَهِ وَ اَلرَّهْبَهِ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَمِینُهُ وَ صَفِیُّهُ وَ صَفْوَتُهُ مِنْ خَلْقِهِ وَ سَیِّدُ اَلْمُرْسَلِینَ وَ خَاتَمُ اَلنَّبِیِّینَ وَ أَفْضَلُ اَلْعَالَمِینَ لاَ نَبِیَّ بَعْدَهُ وَ لاَ تَبْدِیلَ لِمِلَّتِهِ وَ لاَ تَغْیِیرَ لِشَرِیعَتِهِ وَ أَنَّ جَمِیعَ مَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ هُوَ اَلْحَقُّ اَلْمُبِینُ وَ اَلتَّصْدِیقُ بِهِ وَ بِجَمِیعِ مَنْ مَضَى قَبْلَهُ مِنْ رُسُلِ اَللَّهِ وَ أَنْبِیَائِهِ وَ حُجَجِهِ وَ اَلتَّصْدِیقُ بِکِتَابِهِ اَلصَّادِقِ اَلْعَزِیزِ اَلَّذِی لاٰ یَأْتِیهِ اَلْبٰاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لاٰ مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ  وَ أَنَّهُ اَلْمُهَیْمِنُ عَلَى اَلْکُتُبِ کُلِّهَا وَ أَنَّهُ حَقٌّ مِنْ فَاتِحَتِهِ إِلَى خَاتِمَتِهِ نُؤْمِنُ بِمُحْکَمِهِ وَ مُتَشَابِهِهِ وَ خَاصِّهِ وَ عَامِّهِ وَ وَعْدِهِ وَ وَعِیدِهِ وَ نَاسِخِهِ وَ مَنْسُوخِهِ وَ قِصَصِهِ وَ أَخْبَارِهِ لاَ یَقْدِرُ أَحَدٌ مِنَ اَلْمَخْلُوقِینَ أَنْ یَأْتِیَ بِمِثْلِهِ وَ أَنَّ اَلدَّلِیلَ بَعْدَهُ وَ اَلْحُجَّهَ عَلَى اَلْمُؤْمِنِینَ وَ اَلْقَائِمَ بِأَمْرِ اَلْمُسْلِمِینَ وَ اَلنَّاطِقَ عَنِ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعَالِمَ بِأَحْکَامِهِ أَخُوهُ وَ خَلِیفَتُهُ وَ وَصِیُّهُ وَ وَلِیُّهُ وَ اَلَّذِی کَانَ مِنْهُ بِمَنْزِلَهِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ إِمَامُ اَلْمُتَّقِینَ وَ قَائِدُ اَلْغُرِّ اَلْمُحَجَّلِینَ وَ أَفْضَلُ اَلْوَصِیِّینَ وَ وَارِثُ عِلْمِ اَلنَّبِیِّینَ وَ اَلْمُرْسَلِینَ وَ بَعْدَهُ اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَیْنُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ اَلْجَنَّهِ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ اَلْحُسَیْنِ زَیْنُ اَلْعَابِدِینَ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ بَاقِرُ عِلْمِ اَلنَّبِیِّینَ ثُمَّ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقُ وَارِثُ عِلْمِ اَلْوَصِیِّینَ ثُمَّ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ اَلْکَاظِمُ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُوسَى اَلرِّضَا ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ اَلْحُجَّهُ اَلْقَائِمُ اَلْمُنْتَظَرُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ أَشْهَدُ لَهُمْ بِالْوَصِیَّهِ وَ اَلْإِمَامَهِ وَ أَنَّ اَلْأَرْضَ لاَ تَخْلُو مِنْ حُجَّهِ اَللَّهِ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ فِی کُلِّ عَصْرٍ وَ أَوَانٍ وَ أَنَّهُمُ اَلْعُرْوَهُ اَلْوُثْقَى وَ أَئِمَّهُ اَلْهُدَى وَ اَلْحُجَّهُ عَلَى أَهْلِ اَلدُّنْیَا إِلَى أَنْ یَرِثَ اَللَّهُ اَلْأَرْضَ وَ مَنْ عَلَیْهٰا  وَ أَنَّ کُلَّ مَنْ خَالَفَهُمْ ضَالٌّ مُضِلٌّ بَاطِلٌ تَارِکٌ لِلْحَقِّ وَ اَلْهُدَى وَ أَنَّهُمُ اَلْمُعَبِّرُونَ عَنِ اَلْقُرْآنِ وَ اَلنَّاطِقُونَ عَنِ اَلرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِالْبَیَانِ وَ مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْهُمْ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیَّهً وَ أَنَّ مِنْ دِینِهِمُ اَلْوَرَعَ وَ اَلْعِفَّهَ وَ اَلصِّدْقَ وَ اَلصَّلاَحَ وَ اَلاِسْتِقَامَهَ وَ اَلاِجْتِهَادَ وَ أَدَاءَ اَلْأَمَانَهِ إِلَى اَلْبَرِّ وَ اَلْفَاجِرِ وَ طُولَ اَلسُّجُودِ وَ صِیَامَ اَلنَّهَارِ وَ قِیَامَ اَللَّیْلِ وَ اِجْتِنَابَ اَلْمَحَارِمِ وَ اِنْتِظَارَ اَلْفَرَجِ بِالصَّبْرِ وَ حُسْنَ اَلْعَزَاءِ وَ کَرَمَ اَلصُّحْبَهِ ثُمَّ اَلْوُضُوءُ کَمَا أَمَرَ اَللَّهُ تَعَالَى فِی کِتَابِهِ غَسْلُ اَلْوَجْهِ وَ اَلْیَدَیْنِ مِنَ اَلْمِرْفَقَیْنِ وَ مَسْحُ اَلرَّأْسِ وَ اَلرِّجْلَیْنِ مَرَّهً وَاحِدَهً وَ لاَ یَنْقُضُ اَلْوُضُوءَ إِلاَّ غَائِطٌ أَوْ بَوْلٌ أَوْ رِیحٌ أَوْ نَوْمٌ أَوْ جَنَابَهٌ وَ أَنَّ مَنْ مَسَحَ عَلَى اَلْخُفَّیْنِ فَقَدْ خَالَفَ اَللَّهَ تَعَالَى وَ رَسُولَهُ وَ تَرَکَ فریضه [فَرِیضَتَهُ] وَ کِتَابَهُ وَ غُسْلُ یَوْمِ اَلْجُمُعَهِ سُنَّهٌ وَ غُسْلُ اَلْعِیدَیْنِ وَ غُسْلُ دُخُولِ مَکَّهَ وَ اَلْمَدِینَهِ وَ غُسْلُ اَلزِّیَارَهِ وَ غُسْلُ اَلْإِحْرَامِ وَ أَوَّلِ لَیْلَهٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَهِ سَبْعَ عَشْرَهَ وَ لَیْلَهِ تِسْعَ عَشْرَهَ وَ لَیْلَهِ إِحْدَى وَ عِشْرِینَ وَ لَیْلَهِ ثَلاَثٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ هَذِهِ اَلْأَغْسَالُ سُنَّهٌ وَ غُسْلُ اَلْجَنَابَهِ فَرِیضَهٌ وَ غُسْلُ اَلْحَیْضِ مِثْلُهُ وَ اَلصَّلاَهُ اَلْفَرِیضَهُ اَلظُّهْرُ أَرْبَعُ رَکَعَاتٍ وَ اَلْعَصْرُ أَرْبَعُ رَکَعَاتٍ وَ اَلْمَغْرِبُ ثَلاَثُ رَکَعَاتٍ وَ اَلْعِشَاءُ اَلْآخِرَهُ أَرْبَعُ رَکَعَاتٍ وَ اَلْغَدَاهُ رَکْعَتَانِ هَذِهِ سَبْعَ عَشْرَهَ رَکْعَهً وَ اَلسُّنَّهُ أَرْبَعٌ وَ ثَلاَثُونَ رَکْعَهً ثَمَانُ رَکَعَاتٍ قَبْلَ فَرِیضَهِ اَلظُّهْرِ وَ ثَمَانُ رَکَعَاتٍ قَبْلَ اَلْعَصْرِ وَ أَرْبَعُ رَکَعَاتٍ بَعْدَ اَلْمَغْرِبِ وَ رَکْعَتَانِ مِنْ جُلُوسٍ بَعْدَ اَلْعَتَمَهِ تُعَدَّانِ بِرَکْعَهٍ وَ ثَمَانُ رَکَعَاتٍ فِی اَلسَّحَرِ وَ اَلشَّفْعُ وَ اَلْوَتْرُ ثَلاَثُ رَکَعَاتٍ یُسَلَّمُ بَعْدَ اَلرَّکْعَتَیْنِ وَ رَکْعَتَا اَلْفَجْرِ وَ اَلصَّلاَهُ فِی أَوَّلِ اَلْوَقْتِ أَفْضَلُ وَ فَضْلُ اَلْجَمَاعَهِ عَلَى اَلْفَرْدِ أَرْبَعٌ وَ عِشْرُونَ وَ لاَ صَلاَهَ خَلْفَ اَلْفَاجِرِ وَ لاَ یُقْتَدَى إِلاَّ بِأَهْلِ اَلْوَلاَیَهِ وَ لاَ یُصَلَّى فِی جُلُودِ اَلْمَیْتَهِ وَ لاَ فِی جُلُودِ اَلسِّبَاعِ وَ لاَ یَجُوزُ أَنْ یَقُولَ فِی اَلتَّشَهُّدِ اَلْأَوَّلِ اَلسَّلاَمُ عَلَیْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِینَ لِأَنَّ تَحْلِیلَ اَلصَّلاَهِ اَلتَّسْلِیمُ فَإِذَا قُلْتَ هَذَا فَقَدْ سَلَّمْتَ وَ اَلتَّقْصِیرُ فِی ثَمَانِیَهِ فَرَاسِخَ وَ مَا زَادَ وَ إِذَا قَصَّرْتَ أَفْطَرْتَ وَ مَنْ لَمْ یُفْطِرْ لَمْ یُجْزِئْ عَنْهُ صَوْمُهُ فِی اَلسَّفَرِ وَ عَلَیْهِ اَلْقَضَاءُ لِأَنَّهُ لَیْسَ عَلَیْهِ صَوْمٌ فِی اَلسَّفَرِ وَ اَلْقُنُوتُ سُنَّهٌ وَاجِبَهٌ فِی اَلْغَدَاهِ وَ اَلظُّهْرِ وَ اَلْعَصْرِ وَ اَلْمَغْرِبِ وَ اَلْعِشَاءِ اَلْآخِرَهِ وَ اَلصَّلاَهُ عَلَى اَلْمَیِّتِ خَمْسُ تَکْبِیرَاتٍ فَمَنْ نَقَصَ فَقَدْ خَالَفَ سُنَّهً وَ اَلْمَیِّتُ یُسَلُّ مِنْ قِبَلِ رِجْلَیْهِ وَ یُرْفَقُ بِهِ إِذَا أُدْخِلَ قَبْرَهُ وَ اَلْإِجْهَارُ بِ‍ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِیمِ  فِی جَمِیعِ اَلصَّلَوَاتِ سُنَّهٌ وَ اَلزَّکَاهُ اَلْفَرِیضَهُ فِی کُلِّ مِائَتَیْ دِرْهَمٍ خَمْسَهُ دَرَاهِمَ وَ لاَ یَجِبُ فِیمَا دُونَ ذَلِکَ شَیْءٌ وَ لاَ تَجِبُ اَلزَّکَاهُ عَلَى اَلْمَالِ حَتَّى یَحُولَ عَلَیْهِ اَلْحَوْلُ وَ لاَ یَجُوزُ أَنْ یُعْطَى اَلزَّکَاهُ غَیْرَ أَهْلِ اَلْوَلاَیَهِ اَلْمَعْرُوفِینَ وَ اَلْعُشْرُ مِنَ اَلْحِنْطَهِ وَ اَلشَّعِیرِ وَ اَلتَّمْرِ وَ اَلزَّبِیبِ إِذَا بَلَغَ خَمْسَهَ أَوْسَاقٍ وَ اَلْوَسْقُ سِتُّونَ صَاعاً وَ اَلصَّاعُ أَرْبَعَهُ أَمْدَادٍ وَ زَکَاهُ اَلْفِطْرِ فَرِیضَهٌ عَلَى کُلِّ رَأْسٍ صَغِیرٍ أَوْ کَبِیرٍ حُرٍّ أَوْ عَبْدٍ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى مِنَ اَلْحِنْطَهِ وَ اَلشَّعِیرِ وَ اَلتَّمْرِ وَ اَلزَّبِیبِ صَاعٌ وَ هُوَ أَرْبَعَهُ أَمْدَادٍ وَ لاَ یَجُوزُ دَفْعُهَا إِلاَّ إِلَى أَهْلِ اَلْوَلاَیَهِ وَ أَکْثَرُ اَلْحَیْضِ عَشَرَهُ أَیَّامٍ وَ أَقَلُّهُ ثَلاَثَهُ أَیَّامٍ وَ اَلْمُسْتَحَاضَهُ تَحْتَشِی وَ تَغْتَسِلُ وَ تُصَلِّی وَ اَلْحَائِضُ تَتْرُکُ اَلصَّلاَهَ وَ لاَ تَقْضِی وَ تَتْرُکُ اَلصَّوْمَ وَ تَقْضِی وَ صِیَامُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَرِیضَهٌ یُصَامُ لِلرُّؤْیَهِ وَ یُفْطَرُ لِلرُّؤْیَهِ وَ لاَ یَجُوزُ أَنْ یُصَلَّى اَلتَّطَوُّعُ فِی جَمَاعَهٍ لِأَنَّ ذَلِکَ بِدْعَهٌ وَ کُلُّ بِدْعَهٍ ضَلاَلَهٌ وَ کُلُّ ضَلاَلَهٍ فِی اَلنَّارِ وَ صَوْمُ ثَلاَثَهِ أَیَّامٍ مِنْ کُلِّ شَهْرٍ سُنَّهٌ فِی کُلِّ عَشَرَهِ أَیَّامٍ یَوْمٌ أَرْبِعَاءُ بَیْنَ خَمِیسَیْنِ وَ صَوْمُ شَعْبَانَ حَسَنٌ لِمَنْ صَامَهُ وَ إِنْ قَضَیْتَ فَوَائِتَ شَهْرِ رَمَضَانَ مُتَفَرِّقَهً أَجْزَأَ وَ حِجُّ اَلْبَیْتِ فَرِیضَهٌ عَلَى مَنِ اِسْتَطٰاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً  وَ اَلسَّبِیلُ اَلزَّادُ وَ اَلرَّاحِلَهُ مَعَ اَلصِّحَّهِ وَ لاَ یَجُوزُ اَلْحَجُّ إِلاَّ تَمَتُّعاً وَ لاَ یَجُوزُ اَلْقِرَانُ وَ اَلْإِفْرَادُ اَلَّذِی یَسْتَعْمِلُهُ اَلْعَامَّهُ إِلاَّ لِأَهْلِ مَکَّهَ وَ حَاضِرِیهَا وَ لاَ یَجُوزُ اَلْإِحْرَامُ دُونَ اَلْمِیقَاتِ قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى وَ أَتِمُّوا اَلْحَجَّ وَ اَلْعُمْرَهَ لِلّٰهِ  وَ لاَ یَجُوزُ أَنْ یُضَحَّى بِالْخَصِیِّ لِأَنَّهُ نَاقِصٌ وَ لاَ یَجُوزُ اَلْمَوْجُوءُ وَ اَلْجِهَادُ وَاجِبٌ مَعَ اَلْإِمَامِ اَلْعَدْلِ وَ مَنْ قُتِلَ دُونَ مَالِهِ فَهُوَ شَهِیدٌ وَ لاَ یَجُوزُ قَتْلُ أَحَدٍ مِنَ اَلْکُفَّارِ وَ اَلنُّصَّابِ فِی دَارِ اَلتَّقِیَّهِ إِلاَّ قَاتِلٍ أَوْ سَاعٍ فِی فَسَادٍ وَ ذَلِکَ إِذَا لَمْ تَخَفْ عَلَى نَفْسِکَ وَ عَلَى أَصْحَابِکَ وَ اَلتَّقِیَّهُ فِی دَارِ اَلتَّقِیَّهِ وَاجِبَهٌ وَ لاَ حِنْثَ عَلَى مَنْ حَلَفَ تَقِیَّهً یَدْفَعُ بِهَا ظُلْماً عَنْ نَفْسِهِ وَ اَلطَّلاَقُ لِلسُّنَّهِ عَلَى مَا ذَکَرَهُ اَللَّهُ تَعَالَى فِی کِتَابِهِ وَ سُنَّهِ نَبِیِّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ لاَ یَکُونُ طَلاَقٌ لِغَیْرِ سُنَّهٍ وَ کُلُّ طَلاَقٍ یُخَالِفُ اَلْکِتَابَ فَلَیْسَ بِطَلاَقٍ کَمَا أَنَّ کُلَّ نِکَاحٍ یُخَالِفُ اَلْکِتَابَ فَلَیْسَ بِنِکَاحٍ وَ لاَ یَجُوزُ أَنْ یُجْمَعَ بَیْنَ أَکْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ حَرَائِرَ وَ إِذَا طُلِّقَتِ اَلْمَرْأَهُ لِلْعِدَّهِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ لَمْ تَحِلَّ لِزَوْجِهَا حَتّٰى تَنْکِحَ زَوْجاً غَیْرَهُ  وَ قَالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ اِتَّقُوا تَزْوِیجَ اَلْمُطَلَّقَاتِ ثَلاَثاً فِی مَوْضِعٍ وَاحِدٍ فَإِنَّهُنَّ ذَوَاتُ أَزْوَاجٍ وَ اَلصَّلَوَاتُ عَلَى اَلنَّبِیِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَاجِبَهٌ فِی کُلِّ مَوْطِنٍ وَ عِنْدَ اَلْعُطَاسِ وَ اَلذَّبَائِحِ وَ غَیْرِ ذَلِکَ وَ حُبُّ أَوْلِیَاءِ اَللَّهِ تَعَالَى وَاجِبٌ وَ کَذَلِکَ بُغْضُ أَعْدَاءِ اَللَّهِ وَ اَلْبَرَاءَهُ مِنْهُمْ وَ مِنْ أَئِمَّتِهِمْ وَ بِرُّ اَلْوَالِدَیْنِ وَاجِبٌ وَ إِنْ کَانَا مُشْرِکَیْنِ وَ لاَ طَاعَهَ لَهُمَا فِی مَعْصِیَهِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لاَ لِغَیْرِهِمَا فَإِنَّهُ لاَ طَاعَهَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَهِ اَلْخَالِقِ وَ ذَکَاهُ اَلْجَنِینِ ذَکَاهُ أُمِّهِ إِذَا أَشْعَرَ وَ أَوْبَرَ وَ تَحْلِیلُ اَلْمُتْعَتَیْنِ اَللَّتَیْنِ أَنْزَلَهُمَا اَللَّهُ تَعَالَى فِی کِتَابِهِ وَ سَنَّهُمَا رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مُتْعَهُ اَلنِّسَاءِ وَ مُتْعَهُ اَلْحَجِّ وَ اَلْفَرَائِضُ عَلَى مَا أَنْزَلَ اَللَّهُ تَعَالَى فِی کِتَابِهِ وَ لاَ عَوْلَ فِیهَا وَ لاَ یَرِثُ مَعَ اَلْوَلَدِ وَ اَلْوَالِدَیْنِ أَحَدٌ إِلاَّ اَلزَّوْجُ وَ اَلْمَرْأَهُ وَ ذُو اَلسَّهْمِ أَحَقُّ مِمَّنْ لاَ سَهْمَ لَهُ وَ لَیْسَتِ اَلْعَصَبَهُ مِنْ دِینِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ اَلْعَقِیقَهُ عَنِ اَلْمَوْلُودِ لِلذَّکَرِ وَ اَلْأُنْثَى وَاجِبَهٌ وَ کَذَلِکَ تَسْمِیَتُهُ وَ حَلْقُ رَأْسِهِ یَوْمَ اَلسَّابِعِ وَ یُتَصَدَّقُ بِوَزْنِ اَلشَّعْرِ ذَهَباً أَوْ فِضَّهً وَ اَلْخِتَانُ سُنَّهٌ وَاجِبَهٌ لِلرِّجَالِ وَ مَکْرُمَهٌ لِلنِّسَاءِ وَ أَنَّ اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لاَ یُکَلِّفُ نَفْساً إِلاّٰ وُسْعَهٰا  وَ أَنَّ أَفْعَالَ اَلْعِبَادِ مَخْلُوقَهٌ لِلَّهِ تَعَالَى خَلْقَ تَقْدِیرٍ لاَ خَلْقَ تَکْوِینٍ وَ اَللَّهُ خٰالِقُ کُلِّ شَیْءٍ  وَ لاَ نَقُولُ بِالْجَبْرِ وَ اَلتَّفْوِیضِ وَ لاَ یَأْخُذُ اَللَّهُ اَلْبَرِیءَ بِالسَّقِیمِ وَ لاَ یُعَذِّبُ اَللَّهُ تَعَالَى اَلْأَطْفَالَ بِذُنُوبِ اَلْآبَاءِ وَ لاٰ تَزِرُ وٰازِرَهٌ وِزْرَ أُخْرىٰ  وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسٰانِ إِلاّٰ مٰا سَعىٰ  وَ لِلَّهِ أَنْ یَعْفُوَ وَ یَتَفَضَّلَ وَ لاَ یَجُورَ وَ لاَ یَظْلِمَ لِأَنَّهُ تَعَالَى مُنَزَّهٌ عَنْ ذَلِکَ وَ لاَ یَفْرِضُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ طَاعَهَ مَنْ یَعْلَمُ أَنَّهُ یُضِلُّهُمْ وَ یُغْوِیهِمْ وَ لاَ یَخْتَارُ لِرِسَالَتِهِ وَ لاَ یَصْطَفِی مِنْ عِبَادِهِ مَنْ یَعْلَمُ أَنَّهُ یَکْفُرُ بِهِ وَ بِعِبَادَتِهِ وَ یَعْبُدُ اَلشَّیْطَانَ دُونَهُ وَ أَنَّ اَلْإِسْلاَمَ غَیْرُ اَلْإِیمَانِ وَ کُلُّ مُؤْمِنٍ مُسْلِمٌ وَ لَیْسَ کُلُّ مُسْلِمٍ مؤمن [مُؤْمِناً] وَ لاَ یَسْرِقُ اَلسَّارِقُ حِینَ یَسْرِقُ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ وَ لاَ یَزْنِی اَلزَّانِی حِینَ یَزْنِی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ وَ أَصْحَابُ اَلْحُدُودِ مُسْلِمُونَ لاَ مُؤْمِنُونَ وَ لاَ کَافِرُونَ وَ اَللَّهُ تَعَالَى لاَ یُدْخِلُ اَلنَّارَ مُؤْمِناً وَ قَدْ وَعَدَهُ اَلْجَنَّهَ وَ لاَ یُخْرِجُ مِنَ اَلنَّارِ کَافِراً وَ قَدْ أَوْعَدَهُ اَلنَّارَ وَ اَلْخُلُودَ فِیهَا وَ لاٰ یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ مٰا دُونَ ذٰلِکَ لِمَنْ یَشٰاءُ  وَ مُذْنِبُو أَهْلِ اَلتَّوْحِیدِ لاَ یَخْلُدُونَ فِی اَلنَّارِ وَ یَخْرُجُونَ مِنْهَا وَ اَلشَّفَاعَهُ جَائِزَهٌ لَهُمْ وَ إِنَّ اَلدَّارَ اَلْیَوْمَ دَارُ تَقِیَّهٍ وَ هِیَ دَارُ اَلْإِسْلاَمِ لاَ دَارُ کُفْرٍ وَ لاَ دَارُ إِیمَانٍ وَ اَلْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنَّهْیُ عَنِ اَلْمُنْکَرِ وَاجِبَانِ إِذَا أَمْکَنَ وَ لَمْ یَکُنْ خِیفَهٌ عَلَى اَلنَّفْسِ وَ اَلْإِیمَانُ هُوَ أَدَاءُ اَلْأَمَانَهِ وَ اِجْتِنَابُ جَمِیعِ اَلْکَبَائِرِ وَ هُوَ مَعْرِفَهٌ بِالْقَلْبِ وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْکَانِ وَ اَلتَّکْبِیرُ فِی اَلْعِیدَیْنِ وَاجِبٌ فِی اَلْفِطْرِ فِی دُبُرِ خَمْسِ صَلَوَاتٍ وَ یُبْدَأُ بِهِ فِی دُبُرِ صَلاَهِ اَلْمَغْرِبِ لَیْلَهَ اَلْفِطْرِ وَ فِی اَلْأَضْحَى فِی دُبُرِ عَشْرِ صَلَوَاتٍ وَ یُبْدَأُ بِهِ مِنْ صَلاَهِ اَلظُّهْرِ یَوْمَ اَلنَّحْرِ وَ بِمِنًى فِی دُبُرِ خَمْسَ عَشْرَهَ صَلاَهً وَ اَلنُّفَسَاءُ لاَ تَقْعُدُ عَنِ اَلصَّلاَهِ أَکْثَرَ مِنْ ثَمَانِیَهَ عَشَرَ یَوْماً فَإِنْ طَهُرَتْ قَبْلَ ذَلِکَ صَلَّتْ وَ إِنْ لَمْ تَطْهُرْ حَتَّى تَجَاوَزَ ثَمَانِیَهَ عَشَرَ یَوْماً اِغْتَسَلَتْ وَ صَلَّتْ وَ عَمِلَتْ مَا تَعْمَلُ اَلْمُسْتَحَاضَهُ وَ یُؤْمِنُ بِعَذَابِ اَلْقَبْرِ وَ مُنْکَرٍ وَ نَکِیرٍ وَ اَلْبَعْثِ بَعْدَ اَلْمَوْتِ وَ اَلْمِیزَانِ وَ اَلصِّرَاطِ وَ اَلْبَرَاءَهُ مِنَ اَلَّذِینَ ظَلَمُوا آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ هَمُّوا بِإِخْرَاجِهِمْ وَ سَنُّوا ظُلْمَهُمْ وَ غَیَّرُوا سُنَّهَ نَبِیِّهِمْ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اَلْبَرَاءَهُ مِنَ اَلنَّاکِثِینَ وَ اَلْقَاسِطِینَ وَ اَلْمَارِقِینَ اَلَّذِینَ هَتَکُوا حِجَابَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ نَکَثُوا بَیْعَهَ إِمَامِهِمْ وَ أَخْرَجُوا اَلْمَرْأَهَ وَ حَارَبُوا أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ وَ قَتَلُوا اَلشِّیعَهَ اَلْمُتَّقِینَ رَحْمَهُ اَللَّهِ عَلَیْهِمْ وَاجِبَهٌ وَ اَلْبَرَاءَهُ مِمَّنْ نَفَى اَلْأَخْیَارَ وَ شَرَّدَهُمْ وَ آوَى اَلطُّرَدَاءَ اَللُّعَنَاءَ وَ جَعَلَ اَلْأَمْوَالَ دُولَهً بَیْنَ اَلْأَغْنِیَاءِ وَ اِسْتَعْمَلَ اَلسُّفَهَاءَ مِثْلَ مُعَاوِیَهَ وَ عَمْرِو بْنِ اَلْعَاصِ لَعِینَیْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اَلْبَرَاءَهُ مِنْ أَشْیَاعِهِمْ وَ اَلَّذِینَ حَارَبُوا أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ وَ قَتَلُوا اَلْأَنْصَارَ وَ اَلْمُهَاجِرِینَ وَ أَهْلَ اَلْفَضْلِ وَ اَلصَّلاَحِ مِنَ اَلسَّابِقِینَ وَ اَلْبَرَاءَهُ مِنْ أَهْلِ اَلاِسْتِیثَارِ وَ مِنْ أَبِی مُوسَى اَلْأَشْعَرِیِّ وَ أَهْلِ وَلاَیَتِهِ اَلَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی اَلْحَیٰاهِ اَلدُّنْیٰا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً `أُولٰئِکَ اَلَّذِینَ کَفَرُوا بِآیٰاتِ رَبِّهِمْ  وَ بِوَلاَیَهِ أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ وَ لِقٰائِهِ  کَفَرُوا بِأَنْ لَقُوا اَللَّهَ بِغَیْرِ إِمَامَتِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمٰالُهُمْ فَلاٰ نُقِیمُ لَهُمْ یَوْمَ اَلْقِیٰامَهِ وَزْناً  فَهُمْ کِلاَبُ أَهْلِ اَلنَّارِ وَ اَلْبَرَاءَهُ مِنَ اَلْأَنْصَابِ وَ اَلْأَزْلاَمِ أَئِمَّهِ اَلضَّلاَلَهِ وَ قَادَهِ اَلْجَوْرِ کُلِّهِمْ أَوَّلِهِمْ وَ آخِرِهِمْ وَ اَلْبَرَاءَهُ مِنْ أَشْبَاهِ عَاقِرِی اَلنَّاقَهِ أَشْقِیَاءِ اَلْأَوَّلِینَ وَ اَلْآخِرِینَ وَ مِمَّنْ یَتَوَلاَّهُمْ وَ اَلْوَلاَیَهُ لِأَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ وَ اَلَّذِینَ مَضَوْا عَلَى مِنْهَاجِ نَبِیِّهِمْ عَلَیهِ وَ آلِهِ السَّلامُ وَ لَمْ یُغَیِّرُوا وَ لَمْ یُبَدِّلُوا مِثْلِ سَلْمَانَ اَلْفَارِسِیِّ وَ أَبِی ذَرٍّ اَلْغِفَارِیِّ وَ اَلْمِقْدَادِ بْنِ اَلْأَسْوَدِ وَ عَمَّارِ بْنِ یَاسِرٍ وَ حُذَیْفَهَ اَلْیَمَانِیِّ وَ أَبِی اَلْهَیْثَمِ بْنِ اَلتَّیِّهَانِ وَ سَهْلِ بْنِ حُنَیْفٍ وَ عُبَادَهَ بْنِ اَلصَّامِتِ وَ أَبِی أَیُّوبَ اَلْأَنْصَارِیِّ وَ خُزَیْمَهَ بْنِ ثَابِتٍ ذِی اَلشَّهَادَتَیْنِ وَ أَبِی سَعِیدٍ اَلْخُدْرِیِّ وَ أَمْثَالِهِمْ رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَحْمَهُ اَللَّهِ عَلَیْهِمْ وَ اَلْوَلاَیَهُ لِأَتْبَاعِهِمْ وَ أَشْیَاعِهِمْ وَ اَلْمُهْتَدِینَ بِهُدَاهُمْ وَ اَلسَّالِکِینَ مِنْهَاجَهُمْ رِضْوَانُ اَللَّهِ عَلَیْهِمْ وَ تَحْرِیمُ اَلْخَمْرِ قَلِیلِهَا وَ کَثِیرِهَا وَ تَحْرِیمُ کُلِّ شَرَابٍ مُسْکِرٍ قَلِیلِهِ وَ کَثِیرِهِ وَ مَا أَسْکَرَ کَثِیرُهُ فَقَلِیلُهُ حَرَامٌ وَ اَلْمُضْطَرُّ لاَ یَشْرَبُ اَلْخَمْرَ لِأَنَّهَا تَقْتُلُهُ وَ تَحْرِیمُ کُلِّ ذِی نَابٍ مِنَ اَلسِّبَاعِ وَ کُلِّ ذِی مِخْلَبٍ مِنَ اَلطَّیْرِ وَ تَحْرِیمُ اَلطِّحَالِ فَإِنَّهُ دَمٌ وَ تَحْرِیمُ اَلْجِرِّیِّ وَ اَلسَّمَکِ اَلطَّافِی وَ اَلْمَارْمَاهِی وَ اَلزِّمِّیرِ وَ کُلِّ سَمَکٍ لاَ یَکُونُ لَهُ فَلْسٌ وَ اِجْتِنَابُ اَلْکَبَائِرِ وَ هِیَ قَتْلُ اَلنَّفْسِ اَلَّتِی حَرَّمَ اَللّٰهُ  تَعَالَى وَ اَلزِّنَاءُ وَ اَلسَّرِقَهُ وَ شُرْبُ اَلْخَمْرِ وَ عُقُوقُ اَلْوَالِدَیْنِ وَ اَلْفِرَارُ مِنَ اَلزَّحْفِ وَ أَکْلُ مَالِ اَلْیَتِیمِ ظُلْماً وَ أَکْلُ اَلْمَیْتَهِ وَ اَلدَّمِ وَ لَحْمِ اَلْخِنْزِیرِ وَ مٰا أُهِلَّ لِغَیْرِ اَللّٰهِ بِهِ  مِنْ غَیْرِ ضَرُورَهٍ وَ أَکْلُ اَلرِّبَا بَعْدَ اَلْبَیِّنَهِ وَ اَلسُّحْتُ وَ اَلْمَیْسِرُ وَ اَلْقِمَارُ وَ اَلْبَخْسُ فِی اَلْمِکْیَالِ وَ اَلْمِیزَانِ وَ قَذْفُ اَلْمُحْصَنَاتِ وَ اَللِّوَاطُ وَ شَهَادَهُ اَلزُّورِ وَ اَلْیَأْسُ مِنْ رَوْحِ اَللَّهِ وَ اَلْأَمْنُ مِنْ مَکْرِ اَللَّهِ وَ اَلْقُنُوطُ مِنْ رَحْمَهِ اَللَّهِ وَ مَعُونَهُ اَلظَّالِمِینَ وَ اَلرُّکُونُ إِلَیْهِمْ وَ اَلْیَمِینُ اَلْغَمُوسُ وَ حَبْسُ اَلْحُقُوقِ مِنْ غَیْرِ اَلْعُسْرَهِ وَ اَلْکَذِبُ وَ اَلْکِبْرُ وَ اَلْإِسْرَافُ وَ اَلتَّبْذِیرُ وَ اَلْخِیَانَهُ وَ اَلاِسْتِخْفَافُ بِالْحَجِّ وَ اَلْمُحَارَبَهُ لِأَوْلِیَاءِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ اَلاِشْتِغَالُ بِالْمَلاَهِی وَ اَلْإِصْرَارُ عَلَى اَلذُّنُوبِ . حَدَّثَنِی بِذَلِکَ حَمْزَهُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ زَیْدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ حَدَّثَنِی أَبُو نَصْرٍ قَنْبَرُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ شَاذَانَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنِ اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ : إِلاَّ أَنَّهُ لَمْ یَذْکُرْ فِی حَدِیثِهِ أَنَّهُ کَتَبَ ذَلِکَ إِلَى اَلْمَأْمُونِ وَ ذَکَرَ فِیهِ اَلْفِطْرَهَ مُدَّیْنِ مِنْ حِنْطَهٍ وَ صَاعاً مِنَ اَلشَّعِیرِ وَ اَلتَّمْرِ وَ اَلزَّبِیبِ وَ ذَکَرَ فِیهِ أَنَّ اَلْوُضُوءَ مَرَّهً مَرَّهً فَرِیضَهٌ وَ اِثْنَتَانِ إِسْبَاغٌ وَ ذَکَرَ فِیهِ أَنَّ ذُنُوبَ اَلْأَنْبِیَاءِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ صَغَائِرُهُمْ مَوْهُوبَهٌ وَ ذَکَرَ فِیهِ أَنَّ اَلزَّکَاهَ عَلَى تِسْعَهِ أَشْیَاءَ عَلَى اَلْحِنْطَهِ وَ اَلشَّعِیرِ وَ اَلتَّمْرِ وَ اَلزَّبِیبِ وَ اَلْإِبِلِ وَ اَلْبَقَرِ وَ اَلْغَنَمِ وَ اَلذَّهَبِ وَ اَلْفِضَّهِ.)

[۱۸] نهج البلاغه، حکمت ۴۵ (وَ قَالَ (علیه السلام): لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی، وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی؛ وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ، فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ (صلی الله علیه وآله) أَنَّهُ قَالَ: “یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ”.)