«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی»[۱].
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».
خطبه اول
«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفسِی بِتَقْوَى اللَّهِ».[۲] شما مدعوین ذات ربوبی، ارجمندان، گرامیان، که خدای متعال شما را گرامی داشته است و شما را به حساب آورده است و برای شما دعوتنامه فرستاده است و اشرف خلایق را سفیر دعوت قرار داده است را به تقوای الهی توصیه می‌کنم.
نتیجه‌ی روزه برای ما آنگونه که هست قابل درک نیست، روزه از اسرارآمیزترین تحفه‌های الهی برای بندگان خدای متعال است، لکن یکی از حکمت‌های آن که در قرآن کریم آمده است مسئله‌ی تقواست.
«کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»،[۳] روزه نوشته شده است، باید بپذیرید و پذیرفته‌اید، چیزی که به قلم آمده است نمی‌شود کاری کرد، این نوشته شده است، خدای متعال با زبان محبّت با میهمان‌های خودش طرح ارتباط و آشتی ویژه را در ماه مبارک رمضان باز فرموده است. «کُتِبَ عَلَیْکُمُ»، بر شما نوشته شده است، روزه نوشته شده است، صیام نوشته شده است.
روزه‌داری مشکلات دارد، تشنگی دارد، گرسنگی دارد، پرهیز از خیلی چیزها را دارد ولی بدانید که این ادامه‌ی مسیرِ بندگان قبل از شماست، «کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ»، ما این سفره را برای بندگان خودمان در اعصار گذشته پهن کرده بودیم، خدای متعال خواسته است که ما محروم نمانیم، برای ما هم این ضیافت را پهن کرده است، «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»، اگر شرایط روزه را آنگونه که باید، رعایت کنید، روزه برای شما سنگر است، روزه برای شما حصن است، دژ هست، شما را از خطر وسوسه‌ی نفس حفظ می‌کند، می‌تواند آتش نفس أمّاره را خاموش کند، می‌تواند جلوی تیرهای شیطان را بگیرد، واقعاً جُنَّه است، روزه رهایی از آتش است.
امیدوارم که حواس ما باشد و غافل نباشیم که میهمان خدای متعال هستیم و در این میهمانی «مراقبه» شرط اول است، در محضر میزبان کریم و مقتدر و ودود و شکور که ما را با محبّت میهمان خودش کرده است دست از پا خطا نکنیم، فکرمان را درست کنیم، گرایش‌ها و تمایلات و اخلاقمان را مورد پسند میزبان کریم قرار بدهیم، او خواسته است که ما با او انس بگیریم تا رنگ او را به خود بگیریم، متخلّق به اخلاق خدا بشویم، و می‌شود شد و رنگ خدا گرفت.
ادامه تفسیر سوره مبارکه حمد
در خطبه اول در محضر شما توفیق استضاعه‌ی از مشعل سوره مبارکه توحید بودیم.
«اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ»،[۴] این آیه ابعادی دارد، یکی اینکه تاکنون هر خیر و نور و ذخیره و تحفه‌ای از اسلام و هدایت الهی نصیب شما شده است با این «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ» ممکن است که به غارت برود، شیطان بیاید و شما را گرفتار وسوسه و تردید کند، نسبت به گذشته‌های خودتان گرفتار شک بشوید و شک مقدّمه‌ی سقوط است، انسان عاقل با عقل خودش به یقین زندگی می‌کند، حیران نیست، سرگردان نیست، انسان شکاک، انسان وسواس همیشه حیران است، بنابراین سرمایه‌ای که خدا به شما داده است، این سرمایه را حفظ کنید، «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ» یعنی خدایا نگه دار، داده‌ای ولی آنچه داده‌ای را باید نگه داری.
نکته دوم اینکه خدای متعال بی‌نهایت است، قرب به خدای متعال حد ندارد، می‌خواهیم از افضل مقرّبین باشیم، در مرحله قرب الهی به بالاترین درجات برسیم، «رَبِّ زِدْنِی عِلْماً»،[۵] پیغمبر خدا هم که محیط بر عالم امکان بود از خدای متعال درخواست می‌کند به علم من بیفزای، این هدایت باید اضافه بشود.
نکته سومی که در تفسیر تسنیم آمده است این است که هدایت یک بُعد ظاهری دارد، بُعد تعلیمی است، بُعد ارشادی است، خدای متعال حجّت را با تعلیم پیامبر که هم مزکّی است و هم معلّم است بر همگان تمام کرده است.
اگر کسی در اعتقاد خود ابهام و انحراف داشته باشد، کسی اخلاق خودش را اخلاق خلیفه اللهی نکند، متوجّه نباشد خدای متعال او را آفریده است تا سِمَتِ نمایندگی خدا را کسب کند، اخلاق او اخلاق الهی بشود، و در کرسی کن فیکون استقرار پیدا کند، مشیّه الله بشود، اراده الله بشود، اراده‌ی او خلل ناپذیر بشود، ممکن است توجّه به این نداشته باشد، یا در عمل گرفتاری داشته باشد.
این بُعد تعلیمی اتمام حجّت کرده است، روز قیامت افراد مرتد و کافر و مشرک و ظالم و فاسق و خلافکار بهانه‌ای ندارند، خودشان می‌فهمند که خودشان خودشان را جهنّم کرده‌اند و هیچ کسی مقصّر نیست، هر چه به سرمان آمده است خودمان کرده‌ایم، این اتمام حجّت برای همه است.
آن چیزی که در این «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ» از خدای متعال می‌خواهیم توجّه به ملکوت خودمان، باطنِ اخلاق، باطن افعال خودمان، این مسئله‌ی گذر از ظاهر و سیر باطنی که سالکین الی الله به دنبال شهود هستند، فهم تنها، ذهنیّت تنها، علم تنها در رسیدن به مقصد کفایت نمی‌کند، جذبه می‌خواهد، جذبه هم در گروی دیدن جمال احکام الهی و معارف حَقّه است.
از خدای متعال می‌خواهیم که خدایا! هر چیزی آنگونه که در باطن است به ما نشان بده.
معصومین علیهم السلام چون گناه را بصورت جهنّمیِ آن می‌دیدند، قرآن کریم خوردن مال یتیم را تصریح می‌کند و هیچ ابهامی هم ندارد، می‌گوید کسی که مال یتیم را می‌خورد آتش می‌خورد، منتها کسی چشم برزخی ندارد که ببیند در حال خورد آتش است و گرفتار آتش جهنّم شده است، یا اینکه قرآن کریم می‌فرماید کسی که غیبت می‌کند درواقع گوشت برادر مؤمن خودش را می‌خورد، این گوشت آن کاستن از شخصیت یک مؤمن است که ارزش مؤمن مطابق ارزش کعبه که بالاتر است، بنده مؤمن نزد خدای متعال از خانه خاص که کعبه و بیت الله الحرام است و حرمت آن بر همگان واجب است و قبله‌ی همه‌ی موحدین عالم هست، احترام مؤمن نزد خدای متعال بیشتر از کعبه است، آنوقت کسی جرأت نمی‌کند به کعبه ضربه وارد کند ولی آبروی مؤمن را در این شبکه‌های مجازی… افراد باطل، افراد بدبخت با مقدّسات درمی‌افتند و با مؤمنین درمی‌افتند و شروع می‌کنند به کاستن از شخصیت، این‌ها جیفه‌خوار هستند ولی خودشان نمی‌دانند که در حال خوردن مردار هستند.
این را قرآن کریم مطرح کرده است، مسئله‌ای نیست که بگوییم کسی ذوقی حرف زده باشد.
اگر کسی این باطن را بداند که گناه مانند سَم است، گناه مانند افتادن در آتش است که کسی به سیم برقی که پوشش ندارد دست بزند، کسی این کار را نمی‌کند چون برای او ملموس است که نابود می‌شود، کسی سَم را نمی‌خورد، اما همین به ظاهر عاقلی که سَم را نمی‌خورد و خودش را در آتش نمی‌اندازد غیبت می‌کند، دروغ می‌گوید.
این رعایت حجاب اسلامی در روایت ما دارد که وقتی روزه گرفتید «إِذَا صُمْتَ فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ لِسَانُکَ وَ لَحْمُکَ وَ دَمُکَ وَ جِلْدُکَ وَ شَعْرُکَ»،[۶] هم باید گوش شما، هم چشم شما، هم پوست بدن تو، هم موی تو روزه باشد.
این‌هایی که در ماه مبارک رمضان حرمت خدا را نگه نمی‌دارند و حجابشان را رعایت نمی‌کنند، این‌ها در برابر این فرمان… چون نمی‌دانند که این گناه چه باطنی دارد، این گناه چه آتش سوزانی است…
این «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ» درخواستِ رتبه‌ی رسیدن به ملکوت اعمال و باطن اعمال است.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا».[۷]
خطبه دوم
«اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمینَ اللّهُمَّ صَلِّ وَ سلّم عَلَی سَیِّدِ أَنْبِیَائِکَ وَ أفضَلِ رُسُلِکْ سَیِّدِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَی سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ أمیرِ المُؤمِنینِ عَلِیِّ بنِ أَبِی طَالِب وَ صَلِّ عَلَى الصِّدِّیقَهِ فَاطِمَهَ سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ صَلِّ عَلَی سِبْطَیِن نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ سِیِّدی شِبَابِ أَهلِ الجَنَّهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ صَلِّ عَلَی سادات الْمُسلّمینَ عَلِیِّ بنِ الْحُسَیْنِ وَ مَحَمَّدِ بْنِ علیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ موسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلیِّ بْنِ مُوسی وَ مُحَمَّدِ بْنِ علیٍّ و علیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ الزکی وَ الخلفِ الصالح حجتِک القَائِمِ اُمنائِک فی بِلادک».
«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفسی بِتَقْوَى اللَّهِ» شما بندگان صالح خدای متعال را، همه‌ی مردم عزیزمان را، خواهران و برادران و جوانان و نوجوانان و اقشار مختلف را به دوستی خدا دعوت می‌کنم، انسان با دوست خود ناسازگاری نمی‌کند، ما زیر این آسمان یک دوست داریم و آن خدای متعال است، و همه‌ی دوستی‌ها با اراده‌ی اوست، خدای متعال مقلّب القلوب است، هر کسی که ما را دوست دارد خدای متعال محبّت ما را در قلب او انداخته است، یک دشمن هم داریم و آن هم نفسِ أمّاره است، تمام دشمنی‌ها از نفس است، کنترل نفس، توجّه به اینکه خدای متعال ما را دوست می‌دارد و ما را با محبّت خودش آفریده و بخاطر دوستی ما بهترین سفیران خود را جهت راهنمایی ما فرستاده است تا به ما آدرس بدهند و ما نزد خودِ خدای متعال برویم و با خودِ او مأنوس بشویم و نور او را بگیریم، این چه مقامی است که انسان نزد خدای متعال می‌رود و مقام عِندَ رَبّی نصیب او می‌شود.
خوشا به حال شهدا، خوشا به حال این دو شهید عالِمِ جهادی ربّانیِ زائرِ ولی نعمتمان حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التّحیّه و الثّناء، و خوشا به حال متّقین که متّقین هم «عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ»[۸] هستند، مقام خیلی بالایی است، تقوا انسان را به جایی می‌برد که حتّی از تصوّر ما هم نمی‌گذرد، لذا از همه‌ی آحاد بندگان خدا درخواست می‌کنیم که این رشته‌ی محبّت و عشق خودمان را به دل‌آفرینمان و جهان‌آفرینمان و جان‌آفرینمان، بیش از سابق سیم دل را وصل کنیم و دوست همیشگی خودمان را لحظه‌ای از یاد نبریم که رمز سعادت دنیا و آخرت ورود به خیمه محبّت و عشق است، این عشق و محبّت همه‌ی مشکلات را حل می‌کند و اعجاز عجیبی دارد.
مسئله شهادت دو روحانی زائر امام رضا علیه السلام
مناسبت‌هایی که لازم است در خطبه دوم متذکّر بشویم، در ابتدا شهادت این دو روحانی بزرگوار، سعادتمند، عاقبت به خیر به معنی واقعی کلمه، ماه ماهِ خداست، سفره سفره‌ی میهمانی حق تعالی است، روزه از منزلت‌های مسیر سیر و سلوک الی الله است، هم ماه رمضان بوده است، هم زبان روزه داشته‌اند، دلِ صائم داشته‌اند، هم در چه مکانی، چه زمانی، برای زیارت امام رضا علیه السلام رفته بودند و در آنجا این خلعت زیبای شهادت که از خلعت‌های خاص کرامت اکرم الأکرمین است، این قتل کرامت است، این قتل عزّت است، این قتل جلال الهی است که به شهید داده شده است، من به امام زمان ارواحنا فداه و همه‌ی امّت اسلامی، به ملّت خودمان، به مسئولین عزیزمان، به پرچمدار خوبی‌هایمان در غیبت امام زمان ارواحنا فداه، به الگو و مقتدا و رهبرمان هم تسلیت عرض می‌کنم و هم تبریک.
شهادت شهید صدر، شهادت شهید آوینی و شهدایی که در این ایّام شربت شهادت نصیبشان شده است را تکریم و تجلیل می‌کنیم.
اهمیت ماه مبارک رمضان
مناسبت دیگر مسئله‌ی اهمیّت ماه مبارک رمضان است، در این دیداری که قاریان عزیزمان در محضر مبارک نایب امام زمان ارواحنا فداه و قرآن مجسّمشان رهبر عزیزمان داشتند، رهبر بزرگوار و هدایتگر دوران غیبتمان نکاتی را در ارتباط با ماه مبارک مطرح فرمودند که حائز اهمیّت است.
فرمودند که گستره‌ی فیض الهی در این ماه بی‌نهایت است، باید همّت را بلند بداریم، مسئله‌ی نجات از آتش جهنّم یا مسئله‌ی رسیدن به مقامات بهشتی و اعلی علییّن خیلی خوب است، ولی با ماه رمضان می‌شود بی‌نهایت شد، ماه رمضان مقدّمه‌ی وصال خود خدای متعال است، «اَلصَّوْمُ لِی وَ أَنَا أَجْزِی بِهِ»،[۹] در کنار این حدیث قدسی دیگر که فرمود «جَوِّع نَفسِکَ تَرَنی»،[۱۰] بیا نزد خودم، چشم دل باز کن که جان بینی، آنچه نادیدنی است آن بینی.
خدا می‌داند خسارت است انسان با چنین خدایی معاشقه نکند، با چنین خدایی بیگانه باشد، «اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ جَمالِکَ بِاَجْمَلِهِ وَکُلُّ جَمالِکَ جَمیلٌ»،[۱۱] خدایا! جمال و کمال و بهاء و نور و قدرت تو را می‌خواهم، خدایا! خودت را می‌خواهم.
چه بی‌نهایتی! خدای متعال به ما چه عزّتی گذاشته است، تا کجا میدان داده است که ما بالا برویم.
لذا در این ماه عزیز هم مسئله‌ی روزه از آن اکسیرهای عجیبی است که وجود خاکی انسان را افلاکی می‌کند و وجود فرشی ما را عرشی می‌کند و یک تحوّل و انقلابی، اگر هدفدار روزه بگیریم و از حکمت‌ها و برکات روزه مطّلع بشویم و کنترلِ درون و بیرون داشته باشیم، یقین بدانید که ما آینه خدا می‌شویم، مظهر خدا می‌شویم، آیت بزرگ حق خواهیم شد و هر کسی به ما نگاه کند بوی خدا می‌شنود و نور خدا را می‌بیند.
مسئله‌ی نزول قرآن کریم در مبارک رمضان برای ما پیام دارد، «لَا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ»،[۱۲] چون ماه طهارت است، ماه تزکیه است، سیّد شهور است، باطنی دارد که شب قدر از اسرار این ماه است، خدای متعال قرآن کریم را در ماه پاکیزگی‌ها و خودسازی‌ها تزکیه‌ی نفوس قرار داده است تا بدانیم اگر بخواهیم قرآن در قلب ما نور خودش را بتاباند و ما مظهر کلمات خدا بشویم و تعیّن ما تعیّنِ قرآنی بشود باید دل پاک، زبان پاک، چشم پاک، دامان پاک و زندگی پاکیزه را در رأس برنامه‌ریزی‌های خودمان قرار بدهیم و آلودگی‌های گذشته را بالمرّه پاک کنیم و برای بعدها هم با اکسیر عشق خدا همیشه قرآنی زندگی کنیم.
این موضوع آداب و مراقبت‌هایی را که هم پیامبر خدا در آخرین جمعه شعبان و هم ائمه هدی، خصوصاً دعای چهل و چهارم صحیفه نوریّه سجّادیه که بخشی از آن را حضرت آقا هم اشاره فرمودند، «وَ سَبَّلَنَا فِی سُبُلِ إِحْسَانِهِ»، خدای متعال با فرض کردن روزه در ماه مبارک رمضان ما را به سوی احسانش راه انداخت، احسان از منازل عالی سالکین الی الله است، اگر شما منازل السائلین را جستجو کنید، این منزل‌ها و حرم‌هایی که خدای متعال برای آشتی بندگانش یا انس بندگانش یا معاشقه بندگانش پیش‌بینی کرده است، مقام احسان برای حضرت یوسف علیه السلام است، این مقام احسان در ماه مبارک رمضان برای ما قابل وصول و دستیابی است بعون الله.
لذا ماه مبارک رمضان را برای خلاصی از شرّ نفس خودمان و از شرّ اشرار زمان باید جدّی گرفت.
مسئله‌ی توصیه‌های سال جدید امام خامنه‌ای حفظه الله
مسئله دیگری که در این فرصت به عرض مبارک می‌رسانیم مسئله‌ی توصیه‌های سال جدید است که امام خامنه‌ای اطال الله عمره الشریف بیان فرمودند.
مسئله تولید چند سال است که راهبرد حرکت مسئولین و ملّت ما در زبان نایب امام زمان ارواحنا فداه توجّه به تولید… ولی این مرتبه فصل جدیدی را باز کردند، تولید دانش بنیان.
این تولید دانش بنیان یک توصیه‌ی حکیمانه‌ی سازنده‌ای است که باید هم مسئولین، هم مولّدین توجّه کافی را نسبت به آن اعمال کنند.
مسئله دانش بنیان هم هزینه‌ها را کم می‌کند و هم بهره‌وری را بالا می‌برد، رقابت را عملی می‌سازد و ما را در صحنه‌ی مبادلات تجاری و محصولات خودمان به جایی می‌رساند که هم کیفیت کالاهایمان و تولیداتمان قابل عرضه‌ی به جهانیان باشد و هم مردم ما را ترغیب کند که جنس ما و تولید ما و حاصل ما از جاهای دیگر بهتر و قابل قبول‌تر است.
خصوصاً فرمودند در مسئله‌ی کشاورزی، ما در این جهت عقب مانده‌ایم، باید این مسئله‌ی کشاورزی را در مسئله‌ی دانش بنیان جدّی گرفت.
ما پنجمین کشوری هستیم که آب‌های زیرزمینی‌مان را استخراج می‌کنیم و در بالاترین سطح از این آب به کشاورزی مصروف می‌داریم ولی حاصلی را که باید با این همه مصرف برداشت کنیم بدست نمی‌آوریم.
مسئله‌ی مدیریت غلط در بعضی از دوره‌ها در کشورمان بگونه‌ای بوده است که گاهی مجبور می‌شویم سیب زمینی از خارج وارد کنیم، گاهی هم سیب‌ها و سیب زمینی و گوجه فرنگی‌مان به مرز انبوه رسیده است و امکانات نگهداری برای آن نیست، لذا مجبور می‌شوند این‌ها را اسراف کنند و برای آن‌ها مصرف حیوانی پیش بینی کنند.
این در اثر نبود روش‌های علمی و مسیر درست تجربی در دنیاست.
باید چه کرد؟
اولاً توصیه حضرت آقا این بود که باید این دانش بنیان‌ها را حداقل دو برابر بالا برد. در حضور رئیس جمهور ولایی عالم عاشق خدمتمان بودیم و ایشان با بعضی از نمایندگان مجلس صحبت می‌کردند، گفتند ما اعتقاد داریم که دو برابر کردن کافی نیست، باید ما بیش از این مسئله شرکت‌های دانش بنیان را توسعه بدهیم و در ابعاد مختلف تولید و واردات و صادراتمان، این شرکت‌های دانش بنیان راه‌های ممکن را در مسئله بهره‌وری و رقابت پذیری و در ابعاد مختلفی که کشور ما را یک کشور پیشرفته‌ی توسعه یافته قرار بدهد تا به آنجا برسانیم و امیدواریم خدای متعال توفیق بدهد و این همّت را عنایت کند و این دولت بتواند به آنجا برساند.
همینطور باید قوانین حمایتی در مجلس، که البته از ریاست محترم مجلس نقل شد بودجه‌ای که برای دانش بنیان کردن کشاورزی پیش بینی شده است، بودجه‌ی در حال حاضر با شرایط موجود، اگر مصرف درستی بشود آثار خوبی بر این بار خواهد شد.
مسئله دیگر این است که باید این ابزار فناوری و این نتایج علمی را در اختیار کشاورزان قرار داد، آن‌ها اساساً مسیر سنّتی را پیش برده‌اند و به این مسیر راه پیدا نکرده‌اند، علاوه بر اینکه باید این‌ها امکانات علمی در اختیار داشته باشند، باید نیازها و خلأهایی که امروز کشاورزان ما با آن مواجه هستند احصاء بشود و در اختیار محققین و کارشناسان مناسب قرار داده بشود و به ابزار علمی تبدیل بشود و در مسیر ارتقاء کشاورزی و تولید استفاده کافی بشود.
مسئله برجام
مسئله دیگر مسئله برجام است که در این جهت امریکایی‌ها، بعضی از مقامات امریکایی گفته‌اند بعد از ترور شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه نیروهای امریکایی در منطقه چندین برابر قبل مورد حمله قرار گرفته‌اند و این را یکی از موانع پذیرش برجام بحساب آورده است.
ولی باید به این‌ها گفت مسئله برجام… ما قبل از برجام… فرزندان این مملکت این متجاوزین دریایی شما یعنی انگلیس‌ها را بازداشت کردند و گرفتند و آن پهباد آنچنانی را مورد حمله قرار دادند، پهباد گرانقیمت امریکایی را شکار کردند، و به عین الأسد، همینطور در سوریه، ما هدف‌های شما را با اصابت موشک‌هایمان، درس‌های عبرتی به شما دادیم، ولی هیچ کدام از این‌ها به برجام مربوط نیست، بلکه معلول تجاوز شما، حضور نامشروع شما در منطقه است و تا زمانی که این حضور ظالمانه‌ی نامشروع وجود دارد، حملات از ناحیه نیروهای مقاومت و مسلمان‌ها در منطقه همچنان ادامه خواهد داشت.
در مسئله ادامه مذاکرات برجامی، توصیه‌های مقام معظم رهبری، عدم اعتماد به طرف‌های مقابل، گرفتن تضمین‌های لازم و راست‌آزمایی عملی، این را هم رهبری فرموده‌اند و هم مجلس، اخیراً نمایندگان در یک حجم وسیعی امضاء کردند و درخواست کردند و هم خواست عموم مردم است.
این ایام ایامِ انرژی هسته‌ای هم هست، انرژی هسته‌ای جزو ضرورت‌های زندگی امروز جهان است، در ابعاد کشاورزی، در پزشکی، در دارو، در شیرین کردن آب، در ابعاد مختلف ما به این صنعت نیاز داریم و حق قانونی و شرعی ماست.
لذا در مسئله برجام باید مانند ابتدا کلاه بر سرمان نگذارند، الحمدلله امروز در موضع قدرت هستیم، دولت ما به ولایت متّکی است، به مردم متّکی است، لذا هم همه‌ی برنامه‌هایشان ارتباط و وابستگی به برجام ندارد، به نتیجه برسد یا نرسد این ملّت مستقل و این دولتی که برخواسته از این ملّت مستقل است، زیر پرچم ولایت فقیه بر اوج عزّت و اقتدار خودشان تکیه کرده‌اند، به داخل تکیه کرده‌اند، و به مناسبت‌های برجامی وابستگی نداریم، ولی در حال انجام سعی و تلاش خودشان هستند که رفع تحریم در ابعاد مختلف بطور مطلق… اصلاً فلسفه‌ی مذاکره این بود که تحریم‌ها برداشته بشود، ولی در کنار این فعالیت‌های مقابله با تحریم، مسئله خنثی‌سازی تحریم است که بحمدالله تا آنجایی که توان دارند می‌کوشند که این کار انجام بشود، ولی ملّت عزیز ما، جوان‌های ما، همانگونه که یکی از جهاتی که ما اصرار داریم صنعت هسته‌ای صلح‌آمیز خودمان را داشته باشیم، برای اینکه این بومی است، حاصل نخبگی نخبگان جوان خودمان است، این سرمایه ملّی ماست، تخریب کردنِ این درواقع خراب کردنِ استعدادهاست، ناامید کردنِ امیدهاست، لذا در این مسئله، خنثی سازی تحریم‌ها که ما بدون اینکه در برابر آن‌ها کوتاه بیاییم باید مشکلات معیشتی مردم را، تولید را، اشتغال را، مسئله تورّم را، گرانی را، و همه‌ی مشکلاتی که مردم ما به آن دست و پنجه نرم می‌کنند، ان شاء الله با درایت، با اتکاء به قدرت خدای متعال و اعتماد به رهنمودهای رهبر حکیم و فرزانه و به دعای ملّت عزیزمان، اتّکاء به ظرفیت‌های داخلی… ان شاء الله مردم ما استماع کنند.
مسئله آتش بس اجباری
اما مسئله آتش بس اجباری؛ این هم جزو معجزات دین اسلام و مقاومت است، ملّتی با دست خالی، با فقر، مقاومت کردند و این مسئله که عربستان حاضر بشود با یمن آتش بس امضاء کند، این حملات مؤثر بنیان برانداز انصارالله یمن به عمق منابع نظامی و اقتصادی عربستان سعودی، آن‌ها را در این معرض قرار داد که قدرت انصارالله را بپذیرند و در برابر مقاومت کوتاه بیایند.
امیدوار هستم که ان شاء الله این مسیر باعث بشود این آتش عدوان امریکا از طریق مزدوران منطقه‌ای برای همیشه خاموش بشود و جبهه مقاومت علمدار و پیشرو و پیشتاز در همه‌ی میدان‌ها قرار بگیرد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ * مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ * وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ * وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ * وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ».[۱۳]
[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸
[۲] الکافی (ط – الإسلامیه)، جلد ۳، صفحه ۴۲۲
[۳] سوره مبارکه بقره، آیه ۱۸۳ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ)
[۴] سوره مبارکه توحید، آیه ۶
[۵] تفسیر فرات الکوفی ، جلد ۱ ، صفحه ۱۴۵ (فُرَاتٌ قَالَ حَدَّثَنِی عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَتَّابٍ مُعَنْعَناً عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ [عَنْ أَبِیهِ] عَلَیْهِمَا اَلسَّلاَمُ قَالَ : مَا بَعَثَ اَللَّهُ نَبِیّاً إِلاَّ أَعْطَاهُ مِنَ اَلْعِلْمِ بَعْضَهُ مَا خَلاَ اَلنَّبِیَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَإِنَّهُ أَعْطَاهُ مِنَ اَلْعِلْمِ کُلَّهُ فَقَالَ« تِبْیٰاناً لِکُلِّ شَیْءٍ » وَ قَالَ « وَ کَتَبْنٰا لَهُ » [ لِمُوسَى مُوسَى] « فِی اَلْأَلْوٰاحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ » وَ« قٰالَ اَلَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ اَلْکِتٰابِ » وَ لَمْ یُخْبِرْ أَنَّ عِنْدَهُ [عِلْمَ اَلْکِتَابِ ] وَ اَلْمَنُّ لاَ یَقَعُ مِنَ اَللَّهِ عَلَى اَلْجَمِیعِ وَ قَالَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ « ثُمَّ أَوْرَثْنَا اَلْکِتٰابَ اَلَّذِینَ اِصْطَفَیْنٰا مِنْ عِبٰادِنٰا » فَهَذَا اَلْکُلُّ وَ نَحْنُ اَلْمُصْطَفَوْنَ وَ قَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ « رَبِّ زِدْنِی عِلْماً » فَهِیَ اَلزِّیَادَهُ اَلَّتِی عِنْدَنَا مِنَ اَلْعِلْمِ اَلَّذِی لَمْ یَکُنْ عِنْدَ أَحَدٍ مِنَ اَلْأَوْصِیَاءِ وَ اَلْأَنْبِیَاءِ وَ لاَ ذُرِّیَّهِ اَلْأَنْبِیَاءِ غَیْرِنَا فَهَذَا [فبهذا] اَلْعِلْمُ عِلْمُنَا اَلْبَلاَیَا وَ اَلْمَنَایَا« وَ فَصْلَ اَلْخِطٰابِ ».)
[۶] روضه الواعظین ، جلد ۲ ، صفحه ۳۵۰ (قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ لِمُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ یَا مُحَمَّدُ إِذَا صُمْتَ فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ لِسَانُکَ وَ لَحْمُکَ وَ دَمُکَ وَ جِلْدُکَ وَ شَعْرُکَ وَ بَشَرَتُکَ فَلاَ یَکُنْ یَوْمُ صَوْمِکَ کَیَوْمِ فِطْرِکَ.)
[۷] سوره مبارکه نصر
[۸] سوره مبارکه قمر، آیه ۵۵ (فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ)
[۹] کلیات حدیث قدسی ، جلد ۱ ، صفحه ۶۶۰ (وَ عَنْهُ عَنْ أَبِیهِ عَنِ اِبْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ سَلَمَهَ صَاحِبِ اَلسَّابِرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى یَقُولُ: اَلصَّوْمُ لِی وَ أَنَا أَجْزِی بِهِ.)
[۱۰] حدیث شریف معراج
[۱۱] دعای سحر
[۱۲] سوره مبارکه واقعه، آیه ۷۹
[۱۳] سوره مبارکه فلق