«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی»[۱].
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».
خطبه اول
«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ».[۲] شما میهمانان دعوت‌شده‌ی حق متعال و دلدادگان به پرستش و عبودیت حق، و نفس ضعیف خودم را به تقوای الهی، به التزام به فرائض و اوامر و بایدهای دینی و ترک محرّمات که منشأ همه‌ی این‌ها یاد خدای متعال است، «اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا»،[۳] خدای متعال را از یاد نبریم و بهترین دعا این است که خدایا! مرا واله خودت کن، خودت دل مرا ببر، این دل اسیر غیرتو نشود.
در خطبه اول به مناسبت ایام شهادت بزرگ مدافع حریم حرم ولایت علوی، مام امامان، سفره‌گستر شهادت، پرچمدار فرماندهی جنگ نرم، افشاءگر نفاق، اسطوره‌ی مقاومت، هم در درگیری سخت و هم در درگیری‌های تبلیغاتی و روانی و معنوی، بی‌بی ما، الگوی ما، مادر ما، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها؛ و نیز دومین سالگرد تربیت‌شده‌ی مکتب حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها که از صورت یک شخص به یک شخصت مکتبی و معنوی و جهادی و اخلاقی تبدیل شد، شهید عزیز قهرمان میدان‌های سیاسی و فرهنگی و نظامی، شهید حاج قاسم سلیمانی، و نیز ایام یاد و خاطره یک قهرمان عظیم الشأن شهیدپرور، طلبه‌پرور، عالم، فیلسوف، مفسّر، اسلام‌شناس، متفکّر، اندیشمند و همیشه سنگرنشین و شجاع در برابر همه‌ی هجمه‌های اعتقادی و اخلاقی و عملی و سیاسی بر علیه دین و ولایت، علامه بزرگوار آیت الله مصباح اعلی الله مقامه الشّریف را داریم، لذا این خطبه من به عون خداوند عزیز که ان شاء الله از دل‌های پاک شما بزرگان و بزرگواران، خصوصاً مدافعان سرافراز که بوی جبهه‌ها و شهدا و حاج قاسم را با خودشان به این کانون مقدّس همراه آورده‌اند، و مزید بر همه‌ی این‌ها، حضور شهدا، این مرتبه نوع جدیدی است، این عزیزان به نماز آمده‌اند، حضور خودشان را در میان شما اعلان کرده‌اند، لذا نمازجمعه‌ی خیلی استثنایی و خاصی است، امیدوارم امام منتظر حضرت بقیه الله الاعظم این نمازجمعه را مبدأ تحولات قرار بدهد و به برکت اخلاص همه‌ی شما از ما هم قبول کند.
برخی از مقامات حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
اما حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مقاماتی دارند که برخی از مقامات درخور فهم ما خاکیان نیست، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها جامع اسماء حسنی خدای متعال هستند، هم آینه‌ی جلال هستند، هم آینه‌ی جمال هستند، هم اسم اعظم خدای متعال هستند. یکی از مقامات حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها این است که خدای متعال حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را برای جدا کردن صف حق و باطل «شاخص» معرفی کرده است، «إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَغْضَبُ لِغَضَبِ فَاطِمَهَ وَ یَرْضَى لِرِضَاهَا».[۴]
دقت می‌فرمایید، اهل نظر هستید، خدای متعال این مقامی که اولیای الهی دارند، «إلهِى رِضًى بِقَضائِکَ» که شعار حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در گودی قتلگاه بود، و شعار مردم ما به طبعیت از حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در دوران دفاع مقدس، در آشوب‌های گروهک‌ها، در فتنه‌های منافقین، در فتنه ۸۸، در گرانی‌ها و نگرانی‌ها و سوء مدیریت‌ها، همیشه اصالت و نجابت و دوراندیشی و زمان‌شناسی با فهم این مسئله که «إلهِى رِضًى بِقَضائِکَ»، حفظ دین توست، حفظ خون شهداست، حفظ پرچم ولایت است، این یک مقام است که شما همیشه اهل صبر و اهل رضا بودید، اما این نکته که در مورد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است، «إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَغْضَبُ لِغَضَبِ فَاطِمَهَ وَ یَرْضَى لِرِضَاهَا»، خدا به رضای فاطمه [سلام الله علیها] راضی است. هر کجا رضایت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را دیدید، در هر جبهه‌ای از رزمندگانی دیدید که زیر پرچم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هستند و تحت فرماندهی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها سنگرنشینی می‌کنند، بدانید خدای متعال از این‌ها راضی است، این حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مظهر رضای خدای متعال است، یعنی جلوه‌ی تمام‌عیار خدانما هستند. این هم یکی از مقامات حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها.
بنابراین در صدر اسلام، خدای متعال از کسانی راضی است که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از آن‌ها راضی بودند، اما خدای متعال «یَغْضَبُ لِغَضَبِ فَاطِمَهَ»، از هر گروه و جریانی که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در آن جریان نیستند، آن جریان و آن گروه و آن مکتب و آن مسلک مبغوض خدای متعال هستند، مورد غضب حضرت حق سبحانه و تعالی است.
مقام سوم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مقام عشق است، مقام محبّت است، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ذوب در پروردگار عالم بودند. به تعبیر همتا و امامِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یعنی مولای ما امیرالمؤمنین صلوات الله علیه:
إلـهِی حَلِیفُ الحُبِّ فِی اللَّیْلِ ساهِرٌ یُـناجِی وَیَـدْعُو وَالـمُغَفَّلُ یَهْجَعُ
خدایی من! شب‌ها دلدادگان و شیدایان خواب را بر خودشان حرام کرده‌اند، عشق با خواب مناسبت ندارد، خواب‌رفتگان اهل غفلت هستند، عاشقان مشکل خواب را حل کرده‌اند. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از شب تا صبح مشغول عبادت بودند، پاهای مبارک حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ورم کرده بود، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از غیرخدا و خود خدا هم تقاضایی نداشتند.
شما در عالم عاشقی را سراغ ندارید که طلبکار معشوق باشد و تقاضایی از معشوق بجز وصال معشوق داشته باشد. لذا در راه معشوق، او نمی‌خواهد بگیرد، می‌خواهد جان خود را بدهد، می‌خواهد مال خود را بدهد، می‌خواهد آبروی خود را بدهد، می‌خواهد دارایی خود را بدهد.
که ملّتِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در این چهل و دو سال به انقلاب تقدیم کرده‌اند، از انقلاب طلبکار نبوده‌اند، این‌ها فرزندان جبهه‌ی فاطمی هستند و در دنیا اینگونه عمل کرده‌اند.
مقام دیگری که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دارند، مقام پاسداری، مرزبانی، حمایت، فداکاری از پرچم حکومت توحید که تحت عنوان امامت و ولایت مطرح است و استمرار آن امامتی که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها آن روز در مقام مقابله با مخالفان ولایت و کسانی که در جبهه جنگ با ولایت و امامت درآمده بودند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یک تنه بجای یک دنیا قشون آمدند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از نظر جسمی درهم ریختند، آسیب دیدند، جانباز شدند، اسیر بستر شدند، در جوانی سلامتی را از دست دادند و به تعبیر امام جعفر صادق علیه السلام همیشه دستمال بیماری بر سر بسته بودند، اما حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پیروز میدان بودند، توطئه‌ها را خنثی کردند و چهره‌ی نورانی ولایت و امامت را آنچنان بیمه کردند که امروز شما پرچم غدیر را در بستر انقلاب اسلامی ایران با فرماندهی و حاکمیت نایب امام زمان ارواحنا فداه می‌بینید، این بذری است که با خون حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها آبیاری شد و امام خمینی رضوان الله تعالی علیه این نهال را که با آن خون آبیاری شده بود، این پرچم را برافراشت و امام دیگر ما امروز پرچمدار همان پرچمی هستند که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها برای آن جان دادند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در جهاد نمونه بودند، در درگیری با مهاجمین به حرم امامت نمونه بودند، در سیاستمداری نمونه بودند.
همینکه شما می‌بینید الآن شهید سلیمانی ما بیش از سلیمانیِ مجاهد رزمنده اثرگذار است و دشمن بعد از شهادت شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه بیش از زمان حیات ظاهری ایشان از او ضربه می‌بیند، این حرکت برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود، تا زمانی که بودند دفاع کردند اما هنگام شهادت چند روش و علامت سؤال و سنگر مقاومت در برابر حکومت جور و ظلم و غصب و نفاق را بجا گذاشتند. وصیت اینکه مرا شبانه غسل بده و شبانه مرا دفن کن، این مخفی بودنِ قبر مبارک حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، نبود تشییع برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، این ادامه و استمرار رزم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در برابر کسانی است که جریان ولایت و امامت با حاکمیت دین را نپذیرفتند.
لذا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در میدان عاطفه آنچنان عاطفی هستند که «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا»،[۵] و در مقام مقابله جانانه آنچنان سرسخت هستند که وقتی این‌ها اجازه‌ی عیادت می‌خواهند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با قاطعیت رد می‌کنند، و وقتی می‌آیند و در کنار بستر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها قرار می‌گیرند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با این‌ها صحبت نمی‌کنند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها جواب سلام آن‌ها را نمی‌دهند، از هر طرف که می‌آیند با حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها حرف بزنند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها سر مقدّس خود را برمی‌گردانند، که من از این جریان… حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با جریانی که با حاکمیت اسلام، با اسلام مشروع، با اسلام ناب، با اسلام سیاست، با اسلام مبارزه با استکبار، با اسلام خدمت، با اسلام ایثار، با اسلام شهادت مقابله می‌کنند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از جریان رویگردان بودند و این قاطعیت را داشتند و خم به ابرو نیاوردند، بعد هم اجازه ندادند کسی از این‌هایی که از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه حمایت نکردند به دنبال پیکر ایشان بیایند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با این وصیتنامه‌ی دفن شبانه تا قیامت از این‌ها اعلان برائت و انزجار کردند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نشان دادند که هم چهره‌ی سیاسی هستند، هم چهره‌ی عاطفی و خانوادگی هستند، هم چهره‌ی عرفانی و الهی هستند، و هم با داشتن «مصحف فاطمه سلام الله علیها» چهره‌ی علمی هستند.
می‌خواهم چند جمله هم به امام زمان ارواحنا فداه عرض تسلیت داشته باشم، نمی‌دانید دیشب چه بر امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و فرزندان حضرت گذشت، چند روزی بود که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اصلاً نمی‌توانستند تکان بخورند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از پا و از نفس افتاده بودند، ولی مانند دیروز از فضه خواستند که آب بیاورد، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با این دست شکسته جراحت‌های خود را شستشو دادند، نگران بودند امیرالمؤمنین صلوات الله علیه با بدن مجروح مواجه بشوند و جان بدهند، لذا خودشان جراحت‌های خودشان را شستشو دادند، لباس نو طلب کردند، لباس نو به تن کردند، پیغام دادند: علی! من خودم را شستشو کرده‌ام، مرا از زیر لباس غسل بده…
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به فضّه فرمودند: بسترم را از کنار دیوار به وسط اتاق بیاور و رو به قبله قرار بده. نوشته‌اند که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها رو به قبله دراز کشیدند و دست مبارکشان را روی صورت راست خود گذاشتند، گویا نمی‌خواستند امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کبودی صورتشان را ببینند…
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به فضّه فرمودند: مرا تنها بگذار، برو و بعد بیا، مرا صدا بزن، اگر دیدی جواب ندادم بدان دیگر فاطمه نداری…
فضه رفت ولی با نگرانی زود برگشت، صدا زد و دید جواب نمی‌آید، مشغول ناله و گریه بود، ناگهان دید امام حسن مجتبی صلوات الله علیه و حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در حال آمدن هستند، دستپاچه شد و بیرون آمد و عرض کرد: آقازاده‌ها! مادرتان برای شما غذا آماده‌اند… فرمودند: فضّه! چه زمانی دیده‌ای که ما بدون حضور مادر غذا بخوریم؟ آمدند و دیدند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خوابیده‌اند، سؤال کردند: فضّه! مادر ما در این وقت نمی‌خوابید، چه شده است که حال به خواب رفته‌اند؟ فضه جواب داد: آقازاده‌ها! دیگر مادر ندارید…
اما صحنه‌ها خیلی دلخراش بود، امام حسن مجتبی صلوات الله علیه خود را روی مادر انداختند و مدام صدا می‌زدند: «یَا أُمَّاهْ کَلِّمِینِی»،[۶] مادر با من حرف بزن، دیدند صدایی از مادر نمی‌شنوند، گویا به حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه گفته باشند: حسین جان! تو دردانه‌ی مادرم هستی، تو مادر را صدا بزن… حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه کار عجیبی کردند که این کار دل‌ها را آب می‌کند، آمدند و این روپوش پای مادر را کنار زدند و صورت کوچک خود را زیر پای مادر گذاشتند و مدام می‌گفتند: «یَا أُمَّاهْ کَلِّمِینِی»، مادر! من حسین تو هستم… مادر بند دلم پاره می‌شود…
لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الأبْتَرُ».[۷]
خطبه دوم
«اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمینَ اللّهُمَّ صَلِّ وَ سلّم عَلَی سَیِّدِ أَنْبِیَائِکَ وَ أفضَلِ رُسُلِکْ سَیِّدِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَی سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ أمیرِ المُؤمِنینِ عَلِیِّ بنِ أَبِی طَالِب وَ صَلِّ عَلَى الصِّدِّیقَهِ فَاطِمَهَ سَیِّدَهِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ صَلِّ عَلَی سِبْطَیِن نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ سِیِّدی شِبَابِ أَهلِ الجَنَّهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ صَلِّ عَلَی سادات الْمُسلّمینَ عَلِیِّ بنِ الْحُسَیْنِ وَ مَحَمَّدِ بْنِ علیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ موسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلیِّ بْنِ مُوسی وَ مُحَمَّدِ بْنِ علیٍّ و علیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ الزکی وَ الخلفِ الصالح حجتِک القَائِمِ اُمنائِک فی بِلادک».
«أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ وَ نَفسی بِتَقْوَى اللَّهِ». شما خوبان و پاکدلان و صابران و عاشقان را به تقوای الهی… تقوا یعنی مراقبت، تقوا یعنی حفاظت، توپخانه شیطان دائماً تیرهای خود را به قلب و جان بنی‌آدم نشانه گرفته است. اگر انسان در سنگر نباشد و لباس‌های ضدگلوله به تن نداشته باشد، هر لحظه نابود می‌شود. تقوا سنگر است، تقوا زره است، تقوا سپر است، ریشه‌ی این تقوا توحید است، «کَلِمَهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ قَالَهَا دَخَلَ حِصْنِی وَ مَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی»،[۸] اگر خواستیم از شرّ شیاطین ظاهری و باطنی در امان بمانیم باید زیر پرچم توحید باشیم و «ولایه علی بن ابیطالب حصنی» و بستر توحید هم ولایت است، حکومت ملتزم به اجرای دستورات حکیمِ مطلق است.
لذا از خدای متعال می‌خواهیم که این حالت را به همه‌ی ما بدهد، همیشه خداشناس باشیم، خداپرست باشیم، و خدای متعال ما را از خودنمایی و خودپرستی نجات بدهد.
ماه دی، ماه برجسته‌ای است
در این خطبه که مسائل روزمره مطرح می‌شود، ماه دی ماه پرحادثه و برجستگی‌ها و ماه تاریخ‌سازی در بعضی از ابعاد است.
یک موضوع مسئله‌ی ۹ دی است که واقعاً دست قدرت خدا بود که از آستین بصیرت ملّت امام حسین علیه السلام… که شهید عزیز ما این مدال را به ملّت ما دادند و بلندگوی همه بودند، ما ملت امام حسینیم، ما ملت شهادتیم، این ملت شهادت، این ملت امام حسین علیه السلام وقتی دیدند فتنه‌گران به عکس امام جسارت کردند، به اصل ولایت جسارت کردند، به این هم اکتفاء نکردند، روز عاشورا به عزاداران و حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه جسارت کردند، ما هرچه داریم از محرم و صفر داریم، امام حسین علیه السلام به داد ما رسیدند، خون حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه در رگ‌های آحاد شما ملت ایران جریان پیدا کرد و این قطرات را به یک دریای خروشان مبدل کرد و بساط فتنه را برچید و این حرکت اصیل خودجوش عموم ملت ایران یک شاخصه داشت و آن این بود که صرفاً از امام حسین علیه السلام و ولایت دفاع کردند، همه‌ی جریانات به میدان آمدند و عکس نایب امام زمان ارواحنا فداه و پرچمدار انقلاب را و عکس امام را داشتند و لاغیر، این اصالت و هویت خودشان را به عالم نشان دادند و همه‌ی آن‌هایی که خواب پریشان دیده بودند، همه‌ی آن‌ها را سرافکنده و منزوی کردند.
۱۹ دی مردم حماسه‌آفرین اصیل قم که در روایت دارد اگر قمی‌ها نبودند دین مندرس می‌شد. در طول تاریخ شهر قم، که الحق اسم با مسما است، شهر جهاد است، شهر اجتهاد است، شهر قیام است، و شهر شهادت است، این شهر برای دفاع از مرجع تقلیدشان به صحنه آمدند، طلبه، کاسب، دانشجو، همه آمدند، در کوچه‌ها و خیابان‌های قم بر علیه رژیم امریکایی طاغوتی ننگین سلطنتی شعار دادند و از امام و مرجع تقلیدشان اعلان حمایت کردند و خیابان‌های قم با خون جوان‌ها و مردم قم رنگین شد. آن روز فکر نمی‌شد که این حادثه چه ظرفیتی دارد، به تعبیر رهبر نورانی و فرزانه و حکیم‌مان که فرمودند: عاشورا بیش از یک نیمه روز نبود ولی آنچنان محتوا، آنچنان غنا، آنچنان نیرو و قدرت و اهرم قوی بود که از آن به بعد این همه دنیا را متحول کرده است، و امروز سلطان علی الاطلاق بر دل‌ها حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هستند.
این حادثه ۱۹ دی نقطه عطفی در قیام مردم ایران بود که جوشید و به دنبال آن سلسله‌های دیگر را آورد تا به قیام سراسری منجر شد و ریشه‌ی طاغوت را کند و پرچم امامت و ولایت و عدالتخواهی و حمایت از مستضعفان و مظلومان که حکومت ولایی بود به دست امام راحل برافراشته شد.
نکاتی در مورد شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه و علامه مصباح اعلی الله مقامه الشّریف
نکته‌ی بعدی این است که شهید سلیمانی ما همیشه مرد میدان بود و در طول زندگی خود چون ولی خدا بود مشکل مرگ را حل کرده بود، و چون به خدای متعال دل داده بود مشکل ثروت و دلدادگی به چرب و شیرین دنیا را حل کرده بود، او آزاده بود، او مرد خدا بود، او مرد آخرت بود، او مرد عرش بود، او مزه‌ی شهادت را قبل از شهادتش مزمزه کرده بود، او بی‌قرارِ این میدان بود. لذا شهادت او نقطه‌ی عطفی است، مانند شهادت مولایش حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه و شهادت مادرش حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، انقلاب را بیمه کرد، دو سال بعد از شهادت شهید سلیمانی این تحول را در منطقه دیدید، در همه‌ی کشورهای منطقه در این ایام به یاد شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه، همه‌ی علاقه‌مندان به مبارزه با استکبار جهانی برای شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه مجالسی برپا کردند و آموزه‌های شهید را مرور کردند، بیش از چهارصد جلسه در عراق، مبارزان و مجاهدان و مردمی که یادگار شهید ابومهدی المهندس بودند و شهید سلیمانی را که در خانه‌ی آن‌ها به شهادت رسیده بود، برای خودشان حق می‌دانند که از قاتل میهمانشان انتقام بگیرند، آن‌ها انقلاب جدیدی را نشان دادند، هم اجتماع بغدادشان… و یکی از فرماندهان عزیز سپاه تهران که در بعضی از جلسات خود ما هم حضور داشتیم که سردار حسن‌زاده عزیز ما و بعضی از سرداران بیش از صد و ده جلسه حساب‌شده‌ی بسیار باشکوه بیاد شهید سلیمانی بپا شد و بیش از هزار مسجد محله محور یا محله‌ی مسجد محور به یاد شهید سلیمانی پیام‌های شهید را، سبک زندگی شهید را، رمز اینکه حضرت آقا حفظه الله ایشان را بعنوان مکتب قلمداد کردند، این را مرور کردند، و در این محفل نورانی هم می‌بینید مدافعان حرم هستند، تربیت شده‌های شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه هستند، آینه‌های مقاومت و صبر شهید سلیمانی هستند، آینه‌های هوشمندی و سیاستمداری شهید سلیمانی هستند، آینه‌های ولایتمداری و سرباز بودن برای مقام ولایت افتخار این‌هاست که از آموزه‌های شهید سلیمانی عزیز ماست.
آیت الله مصباح اعلی الله مقامه الشّریف… لابد تصویر شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه را که بوسه‌ی عاشقانه بر پیشانی علامه بزرگوار ما که «مِدادُ الْعُلَماءِ افْضَلُ مِنْ دِماءِ الشُّهَداء»،[۹] آیت الله مصباح اعلی الله مقامه الشّریف با روحیه عرفانی و اعتقاد به جهاد از قبل از انقلاب جزو خط‌شکن‌های اولیه‌ی مبارزه بر علیه طاغوت بودند و تمام زندگی خود را به جهاد گذراند و تیرهای سهمگین تهمت‌ها و امواج لیبرال‌ها و سکولارها و غرب‌گراها بر علیه او بود، ولی خم به ابرو نیاورد، تا آخرین لحظه حیات با اینکه علامه و مجتهد و محقق بود و هزاران شاگرد تربیت کرد و در جبهه‌ی نبرد حضور فیزیکی پیدا کرد و محبوب شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه بود، ولی در مقابل رهبرش واقعاً عاشق و متواضع بود و واقعاً اعتقاد داشت که در غیبت امامت عصر شخصیت اول آیت الله العظمی امام خامنه‌ای حفظه الله است.
لذا به این فرماندهان، به این مکتب‌سازان، به این موج‌آفرینان، به این چشمه‌های جوشان، به این ابرهای پرباران که حیات طیّبه‌ی جهادی برای کشور ما به ارمغان آوردند، به این‌ها می‌بالیم و خدا را شکر می‌کنیم و جا دارد که هر روز چندین مرتبه پیشانی شکر در بارگاه خدای متعال به خاک بساییم.
بزرگداشت شهدای سانحه هوایی اوکراین
اما دریغ است، ما تعدادی از دانشجویان عزیزمان که در تشییع پیکر جهانی و بی‌سابقه بی‌لاحقه شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه، جزو رهروان راه شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه بودند، خانواده‌های انقلابی بودند، این‌ها در این سانحه هواپیمایی اوکراین جان خودشان را از دست دادند و به لقاء شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه پیوستند.
ما هم یاد و خاطره این دانشجویان عزیزمان را که از دانشگاه‌های مهم تهران بودند، گویا شانزده نفر از دانشگاه شریف بودند، تعدادی از دانشگاه امیر کبیر و دانشگاه تهران و دانشگاه‌های دیگر بودند، و چه خانواده‌های نجیب و اصیل و بدهکار شهدا و انقلاب، که در این داغ عظیم، که داغ مضاعفی برای آن‌ها بود، این‌ها هم دشمن را مأیوس کردند و هم ان شاء الله خدای متعال این عزیزانشان را با شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه و حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه محشور بفرماید.
جبهه مقاومت
این مدافعان حرم که شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه یک زنجیره‌ای در جبهه مقاومت درست کرد و این قطره‌ها و جویبارها را بصورت یک دریای خروشان درآورد که یمن و لبنان و عراق و افغانستان و پاکستان و ایران و آزادگان جهان را در دفاع از حرم بصورت هسته‌هایی که جدا بودند بهم پیوست و یک قدرت عظیمی بوجود آورد و راه نویی را پیش پای مقاومت بجا گذاشت، و به رغم عنف ترامپ قاتل جنایتکار خبیث و خبیث‌هایی که به فرمان او این جنایت را کردند و فکر کردند مقاومت با رفتنِ شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه تضعیف می‌شود، دیدید بعد از شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه امریکایی روز و روزگاری در این منطقه نخواهند داشت و آب گوارایی از گلوی این‌ها پایین نخواهد رفت.
پیشرفت روزافزون مقتدرانه مقاومت یمن را می‌بینید، اقتدار ابرمرد عرب سید حسن نصرالله بعد از شهادت شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه را می‌بینید که چه صلابت و اقتدار و استحکام و امنیت آفرینی‌ای. مجاهدان عراق را می‌بینید که هر روز قوی‌تر از روز قبل هستند. این افغانستان بود که امریکا بعد از شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه گور خود را کم کرد و مفتضحانه از آنجا فرار کردند و ترک گفتند و ما مطمئن هستیم این جبهه به یادگار مانده‌ی از قهرمان مکتب‌ساز شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه در این جنگ تمام‌عیار بر علیه باطل و استکبار، ریشه‌ی امریکایی‌ها و مزدوران امریکا را از منطقه برای همیشه خواهند کند.
از پیروزی‌های افتخارآمیز ما این است که بعد از شهادت شهید سلیمانی رضوان الله تعالی علیه، هم رهبر شجاع و فرزانه و سلیمانی‌پرور ما به جبهه مقاومت وعده‌ی انتقام دادند، و هم دستوری که داده شد عین الاسد را در چنین روزی آماج حملات موشکی قرار دادند و این دشمن خصم به‌ظاهر قوی از نظر سلاحی و شکست‌خورده‌ی از نظر سیاسی و اجتماعی و اخلاقی و بین المللی که هیچ آبرویی برای او نمانده است، این ضربه محکم را تجربه کرد و نتوانست هیچ غلطی کند.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا».[۱۰]
[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸
[۲] الکافی (ط – الإسلامیه)، جلد ۳، صفحه ۴۲۲
[۳] سوره مبارکه احزاب، آیه ۴۱ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْرًا کَثِیرًا)
[۴] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام ، جلد ۴۳ ، صفحه ۲۲۰ (بِالْأَسَانِیدِ اَلثَّلاَثَهِ عَنِ اَلرِّضَا عَنْ آبَائِهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : تُحْشَرُ اِبْنَتِی فَاطِمَهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ وَ مَعَهَا ثِیَابٌ مَصْبُوغَهٌ بِالدَّمِ فَتَتَعَلَّقُ بِقَائِمَهٍ مِنْ قَوَائِمِ اَلْعَرْشِ فَتَقُولُ یَا عَدْلُ اُحْکُمْ بَیْنِی وَ بَیْنَ قَاتِلِ وُلْدِی قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَیَحْکُمُ لاِبْنَتِی وَ رَبِّ اَلْکَعْبَهِ وَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَغْضَبُ لِغَضَبِ فَاطِمَهَ وَ یَرْضَى لِرِضَاهَا .)
[۵] سوره مبارکه انسان، آیه ۸
[۶] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام ، جلد ۴۳ ، صفحه ۱۸۶ (وَ رُوِیَ: أَنَّهَا بَقِیَتْ بَعْدَ أَبِیهَا أَرْبَعِینَ صَبَاحاً وَ لَمَّا حَضَرَتْهَا اَلْوَفَاهُ قَالَتْ لِأَسْمَاءَ إِنَّ جَبْرَئِیلَ أَتَى اَلنَّبِیَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لَمَّا حَضَرَتْهُ اَلْوَفَاهُ بِکَافُورٍ مِنَ اَلْجَنَّهِ فَقَسَمَهُ أَثْلاَثاً ثُلُثاً لِنَفْسِهِ وَ ثُلُثاً لِعَلِیٍّ وَ ثُلُثاً لِی وَ کَانَ أَرْبَعِینَ دِرْهَماً فَقَالَتْ یَا أَسْمَاءُ اِئْتِینِی بِبَقِیَّهِ حَنُوطِ وَالِدِی مِنْ مَوْضِعِ کَذَا وَ کَذَا فَضَعِیهِ عِنْدَ رَأْسِی فَوَضَعَتْهُ ثُمَّ تَسَجَّتْ بِثَوْبِهَا وَ قَالَتِ اِنْتَظِرِینِی هُنَیْهَهً وَ اُدْعِینِی فَإِنْ أَجَبْتُکِ وَ إِلاَّ فَاعْلَمِی أَنِّی قَدْ قَدِمْتُ عَلَى أَبِی صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَانْتَظَرَتْهَا هُنَیْهَهً ثُمَّ نَادَتْهَا فَلَمْ تُجِبْهَا فَنَادَتْ یَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ اَلْمُصْطَفَى یَا بِنْتَ أَکْرَمِ مَنْ حَمَلَتْهُ اَلنِّسَاءُ یَا بِنْتَ خَیْرِ مَنْ وَطِئَ اَلْحَصَا یَا بِنْتَ مَنْ کَانَ مِنْ رَبِّهِ قٰابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنىٰ قَالَ فَلَمْ تُجِبْهَا فَکَشَفَتِ اَلثَّوْبَ عَنْ وَجْهِهَا فَإِذَا بِهَا قَدْ فَارَقَتِ اَلدُّنْیَا فَوَقَعَتْ عَلَیْهَا تُقَبِّلُهَا وَ هِیَ تَقُولُ فَاطِمَهُ إِذَا قَدِمْتِ عَلَى أَبِیکِ رَسُولِ اَللَّهِ فَأَقْرِئِیهِ عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَیْسٍ اَلسَّلاَمَ فَبَیْنَا هِیَ کَذَلِکَ إِذْ دَخَلَ اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَیْنُ فَقَالاَ یَا أَسْمَاءُ مَا یُنِیمُ أُمَّنَا فِی هَذِهِ اَلسَّاعَهِ قَالَتْ یَا اِبْنَیْ رَسُولِ اَللَّهِ لَیْسَتْ أُمُّکُمَا نَائِمَهً قَدْ فَارَقَتِ اَلدُّنْیَا فَوَقَعَ عَلَیْهَا اَلْحَسَنُ یُقَبِّلُهَا مَرَّهً وَ یَقُولُ یَا أُمَّاهْ کَلِّمِینِی قَبْلَ أَنْ تُفَارِقَ رُوحِی بَدَنِی قَالَتْ وَ أَقْبَلَ اَلْحُسَیْنُ یُقَبِّلُ رِجْلَهَا وَ یَقُولُ یَا أُمَّاهْ أَنَا اِبْنُکِ اَلْحُسَیْنُ کَلِّمِینِی قَبْلَ أَنْ یَتَصَدَّعَ قَلْبِی فَأَمُوتَ قَالَتْ لَهُمَا أَسْمَاءُ یَا اِبْنَیْ رَسُولِ اَللَّهِ اِنْطَلِقَا إِلَى أَبِیکُمَا عَلِیٍّ فَأَخْبِرَاهُ بِمَوْتِ أُمِّکُمَا فَخَرَجَا حَتَّى إِذَا کَانَا قُرْبَ اَلْمَسْجِدِ رَفَعَا أَصْوَاتَهُمَا بِالْبُکَاءِ فَابْتَدَرَهُمَا جَمِیعُ اَلصَّحَابَهِ فَقَالُوا مَا یُبْکِیکُمَا یَا اِبْنَیْ رَسُولِ اَللَّهِ لاَ أَبْکَى اَللَّهُ أَعْیُنَکُمَا لَعَلَّکُمَا نَظَرْتُمَا إِلَى مَوْقِفِ جَدِّکُمَا فَبَکَیْتُمَا شَوْقاً إِلَیْهِ فَقَالاَ لاَ أَ وَ لَیْسَ قَدْ مَاتَتْ أُمُّنَا فَاطِمَهُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهَا قَالَ فَوَقَعَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ عَلَى وَجْهِهِ یَقُولُ بِمَنِ اَلْعَزَاءُ یَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ کُنْتُ بِکِ أَتَعَزَّى فَفِیمَ اَلْعَزَاءُ مِنْ بَعْدِکِ ثُمَّ قَالَ لِکُلِّ اِجْتِمَاعٍ مِنْ خَلِیلَیْنِ فُرْقَهٌ وَ کُلُّ اَلَّذِی دُونَ اَلْفِرَاقِ قَلِیلٌ وَ إِنَّ اِفْتِقَادِی فَاطِماً بَعْدَ أَحْمَدَ دَلِیلٌ عَلَى أَنْ لاَ یَدُومَ خَلِیلٌ ثُمَّ قَالَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَا أَسْمَاءُ غَسِّلِیهَا وَ حَنِّطِیهَا وَ کَفِّنِیهَا قَالَ فَغَسَّلُوهَا وَ کَفَّنُوهَا وَ حَنَّطُوهَا وَ صَلَّوْا عَلَیْهَا لَیْلاً وَ دَفَنُوهَا بِالْبَقِیعِ وَ مَاتَتْ بَعْدَ اَلْعَصْرِ .)
[۷] سوره مبارکه کوثر
[۸] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام ، جلد ۴۹ ، صفحه ۱۲۶ (نَقَلْتُ مِنْ کِتَابٍ لَمْ یَحْضُرْنِی اَلْآنَ اِسْمُهُ مَا صُورَتُهُ حَدَّثَ اَلْمَوْلَى اَلسَّعِیدُ إِمَامُ اَلدُّنْیَا عِمَادُ اَلدِّینِ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی سَعِیدِ بْنِ عَبْدِ اَلْکَرِیمِ اَلْوَزَّانُ فِی مُحَرَّمٍ سَنَهَ سِتٍّ وَ تِسْعِینَ وَ خَمْسِمِائَهٍ قَالَ: أَوْرَدَ صَاحِبُ کِتَابِ تَارِیخِ نَیْسَابُورَ فِی کِتَابِهِ أَنَّ عَلِیَّ بْنَ مُوسَى اَلرِّضَا عَلَیْهِ السَّلاَمُ لَمَّا دَخَلَ إِلَى نَیْسَابُورَ فِی اَلسَّفَرَهِ اَلَّتِی فَازَ فِیهَا بِفَضِیلَهِ اَلشَّهَادَهِ کَانَ فِی مَهْدٍ عَلَى بَغْلَهٍ شَهْبَاءَ عَلَیْهَا مَرْکَبٌ مِنْ فِضَّهٍ خَالِصَهٍ فَعَرَضَ لَهُ فِی اَلسُّوقِ اَلْإِمَامَانِ اَلْحَافِظَانِ لِلْأَحَادِیثِ اَلنَّبَوِیَّهِ أَبُو زُرْعَهَ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَسْلَمَ اَلطُّوسِیُّ رَحِمَهُمَا اَللَّهُ فَقَالاَ أَیُّهَا اَلسَّیِّدُ اِبْنَ اَلسَّادَهِ أَیُّهَا اَلْإِمَامُ وَ اِبْنَ اَلْأَئِمَّهِ أَیُّهَا اَلسُّلاَلَهُ اَلطَّاهِرَهُ اَلرَّضِیَّهُ أَیُّهَا اَلْخُلاَصَهُ اَلزَّاکِیَهُ اَلنَّبَوِیَّهُ بِحَقِّ آبَائِکَ اَلْأَطْهَرِینَ وَ أَسْلاَفِکَ اَلْأَکْرَمِینَ إِلاَّ أَرَیْتَنَا وَجْهَکَ اَلْمُبَارَکَ اَلْمَیْمُونَ وَ رَوَیْتَ لَنَا حَدِیثاً عَنْ آبَائِکَ عَنْ جَدِّکَ نَذْکُرُکَ بِهِ فَاسْتَوْقَفَ اَلْبَغْلَهَ وَ رَفَعَ اَلْمِظَلَّهَ وَ أَقَرَّ عُیُونَ اَلْمُسْلِمِینَ بِطَلْعَتِهِ اَلْمُبَارَکَهِ اَلْمَیْمُونَهِ فَکَانَتْ ذُؤَابَتَاهُ کَذُوَابَتَیْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اَلنَّاسُ عَلَى طَبَقَاتِهِمْ قِیَامٌ کُلُّهُمْ وَ کَانُوا بَیْنَ صَارِخٍ وَ بَاکٍ وَ مُمَزِّقٍ ثَوْبَهُ وَ مُتَمَرِّغٍ فِی اَلتُّرَابِ وَ مُقْبِلٍ حِزَامَ بَغْلَتِهِ وَ مُطَوِّلٍ عُنُقَهُ إِلَى مِظَلَّهِ اَلْمَهْدِ إِلَى أَنِ اِنْتَصَفَ اَلنَّهَارُ وَ جَرَتِ اَلدُّمُوعُ کَالْأَنْهَارِ وَ سَکَنَتِ اَلْأَصْوَاتُ وَ صَاحَتِ اَلْأَئِمَّهُ وَ اَلْقُضَاهُ مَعَاشِرَ اَلنَّاسِ اِسْمَعُوا وَ عُوا وَ لاَ تُؤْذُوا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی عِتْرَتِهِ وَ أَنْصِتُوا فَأَمْلَى صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهِ هَذَا اَلْحَدِیثَ وَ عُدَّ مِنَ اَلْمَحَابِرِ أَرْبَعٌ وَ عِشْرُونَ أَلْفاً سِوَى اَلدُّوِیِّ وَ اَلْمُسْتَمْلِی أَبُو زُرْعَهَ اَلرَّازِیُّ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَسْلَمَ اَلطُّوسِیُّ رَحِمَهُمَا اَللَّهُ فَقَالَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ حَدَّثَنِی أَبِی مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ اَلْکَاظِمُ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقُ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ اَلْبَاقِرُ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَلِیُّ بْنُ اَلْحُسَیْنِ زَیْنُ اَلْعَابِدِینَ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی اَلْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ شَهِیدُ أَرْضِ کَرْبَلاَءَ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ شَهِیدُ أَرْضِ اَلْکُوفَهِ قَالَ حَدَّثَنِی أَخِی وَ اِبْنُ عَمِّی مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ حَدَّثَنِی جَبْرَئِیلُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُ رَبَّ اَلْعِزَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى یَقُولُ کَلِمَهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ قَالَهَا دَخَلَ حِصْنِی وَ مَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی صَدَقَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ صَدَقَ جَبْرَئِیلُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ وَ صَدَقَ رَسُولُ اَللَّهِ وَ اَلْأَئِمَّهُ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ اَلْأُسْتَاذُ أَبُو اَلْقَاسِمِ اَلْقُشَیْرِیُّ إِنَّ هَذَا اَلْحَدِیثَ بِهَذَا اَلسَّنَدِ بَلَغَ بَعْضَ أُمَرَاءِ اَلسَّامَانِیَّهِ فَکَتَبَهُ بِالذَّهَبِ وَ أَوْصَى أَنْ یُدْفَنَ مَعَهُ فَلَمَّا مَاتَ رُئِیَ فِی اَلْمَنَامِ فَقِیلَ مَا فَعَلَ اَللَّهُ بِکَ فَقَالَ غَفَرَ اَللَّهُ لِی بِتَلَفُّظِی بِلاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ تَصْدِیقِی مُحَمَّداً رَسُولَ اَللَّهِ مُخْلِصاً وَ إِنِّی کَتَبْتُ هَذَا اَلْحَدِیثَ بِالذَّهَبِ تَعْظِیماً وَ اِحْتِرَاماً .)
[۹] من لا یحضره الفقیه ، جلد ۴ ، صفحه ۳۹۸ (وَ رَوَى اَلْمُعَلَّى بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْبَصْرِیُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ زِیَادٍ عَنْ مُدْرِکِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ اَلصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ : «إِذَا کَانَ یَوْمُ اَلْقِیَامَهِ جَمَعَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلنَّاسَ فِی صَعِیدٍ وَاحِدٍ وَ وُضِعَتِ اَلْمَوَازِینُ فَتُوزَنُ دِمَاءُ اَلشُّهَدَاءِ مَعَ مِدَادِ اَلْعُلَمَاءِ فَیَرْجَحُ مِدَادُ اَلْعُلَمَاءِ عَلَى دِمَاءِ اَلشُّهَدَاءِ» .)
[۱۰] سوره مبارکه نصر